آداب استفاده از موبايل

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد

مقدمه[ویرایش]

امروزه در همه‌جای دنیا و بتبع در ایران استفاده از تلفن همراه رو به گسترش است. هم‌اکنون مخابرات در حدود ۱۵ میلیون مشترک و در مرداد ماه سال ۸۶ تعداد مشترکان ایرانسل از مرز ۳ میلیون نفر گذشت و تالیا تقریباً یک میلیون مشترک دارند. پس مطرح کردن آداب استفاده از موبایل و فراگیری و کاربست آن می‌تواند بالقوه بسیار مفید باشد.

تصمیم بگیرید: تماس بگیرم یا sms بفرستم؟[ویرایش]

برای اینکه تشخیص دهیم برای موضوع خاصی نیاز به تماس است یا می‌شود سروته قضیه را با فرستادن sms هم آورد از ماتریس زیر استفاده کنید:

در این ماتریس دو بعد مطرح می‌شود:

۱. پیچیدگی موضوع ۲. نیاز به تعامل دربارهٔ موضوع.

پیچیدگی موضوع یعنی میزان مشکل‌بودن فهم مطلب برای مخاطب که البته به مخاطب شما هم بستگی دارد. مثلاً اگر می‌خواهید به مخاطب خود بگویید که در فلان امتحان پذیرفته شده‌اید احتمالاً چندان مطلب پیچیده‌ای نیست، اما مثلاً گفتن اینکه در امتحان بطور مشروط با فلان شرایط پذیرش شده‌اید احتمالاً پیچیده‌است.

نیاز به تعامل یعنی تعداد پرسش و پاسخ‌ها یا ردوبدل نظرات در مورد موضوع. مثلاً اگر می‌خواهید به دوست همشاگردی خود بگویید که کلاس جبرانی فلان درس در فلان روز و ساعت برگزار می‌شود احتمالاً تعامل زیادی لازم نیست اما اگر می‌خواهید روز و ساعتی را برای یک ملاقات مشخص کنید احتمالاً تعامل بیشتری لازم است. به مثال زیر دقت کنید:

نفر اول: پنجشنبه ساعت ۸ چطوره؟

نفر دوم: ۸ شب یا صبح؟

اولی: خوب، ۸ شب.

دومی: متأسفانه ۸ شب وقت تدریس دارم، نمی‌تونم، می‌تونیم حوالی صبح قرار بذاریم؟

اولی: مثلاً ۱۰ صبح پنجشبه خوبه؟

دومی: آره، ۱۰ صبح پنجشبه، طبقه اول فرهنگسرا.

پیام ماتریس این است که:

الف. در مواقعی که پیچیدگی موضوع مورد نظر در برقراری ارتباط زیاد است و همچنین نیاز به تعامل هم بالاست حتماً با مخاطب خود تماس تلفنی بگیرید.

ب. در مواقعی که پیچیدگی و نیاز به تعامل موضوع کم است sms مناسب‌تر است.

ج. در دو مورد دیگر یعنی (در جایی که نیاز به تعامل دربارهٔ موضوع زیاد است اما چندان پیچیده نیست) یا (در جایی که با موضوع نسبتاً پیچیده‌ای طرفیم که تعامل کمی را لازم دارد) تصمیم‌گیری را با توجه به سایر فاکتورها انجام می‌دهیم. مثلاً اهمیت هزینه برای شما،

البته در کاربرد این ماتریس برای تصمیم‌گیری دربارهٔ تماس گرفتن/ فرستادن sms چند استثناء مترتب است:

۱. در مواقعی که کار بسیار ضروری یا ضرب‌الاجلی داریم بی‌شک تماس می‌گیریم. بخصوص با توجه به وضعیت اپراتورهای موبایل که گاهی مواقع معلوم نیست sms کی به مقصد برسد.

۲. در مواقعی که با شخص مهمی کار داریم مثلاً استاد دانشگاهمان یا رئیس اداره فرستادن sms عجالتاً محلی از اعراب ندارد.

۳. برای گفتن یک آدرس، شماره تلفن، شماره داوطلبی، آدرس یک وبسایت، نام یک مقاله یا ... که اصولاً با متن سروکار داریم همیشه sms بهترین گزینه‌است.

تا ۱۶۰ کاراکتر یک sms محسوب می‌شود.[ویرایش]

می‌دانیم که تا مرز ۱۶۰ کاراکتر در سیستم مخابراتی یک پیغام محسوب می‌شود پس بنابر این بد نیست که از این فضا استفاده کنید. مثلاً اگر پیش آمد که پیغام کوتاهی داشتید می‌توانید بعد از نوشتن پیغامتان جک یا موضوع جالب دیگری را در ادامه پیغام تا رسیدن به ۱۶۰ کاراکتر به پیغام اضافه کنید که هم مخابرات ناراحت نشود و هم مخاطب‌شان دلش شاد شود. (امروزه هر ۷۰ نویسه یک پیامک محسوب می‌شود)

در هنگام جواب sms فکر طرف‌تان را بخوانید[ویرایش]

اگر در هنگام جواب دادن به sms که فرضاً از دوستتان دریافت کرده‌اید فکرش را بخوانید کارش را راحت‌تر کرده‌اید و نیاز به ردوبدل smsهای بیشتر ندارید. مثلاً اگر دوستی در یک sms پرسیده کجایی؟ می‌توانید بنویسید «خانه‌ام». اما اگر بنویسد: «خانه‌ام. تا ۳ ربع دیگه هم در خانه هستم. بعد به مغازه می‌روم.» احتمالاً بهتر است.

شرط ادب را بجا آورید[ویرایش]

واژه سلام یا salam پنج کاراکتر (نویسه) را بیشتر اشغال نمی‌تواند اما خیلی بیش از این نشانه ادب، فروتنی و حتی محبت شماست. سعی کنیم همه smsها را با این واژه شروع کنیم.

خط پارسی را پاس بدارید[ویرایش]

تا جایی که شدنی است برای فرستادن پیامک (sms) آن را با خط پارسی بنویسید و از نوشتن متن‌ها به فینگلیش و لهجه‌های عجیب و غریب بپرهیزید. همچنین تاجایی که می‌توانید از واژه‌های پارسی بهره گیرید و به یاد داشته باشید که استفادهٔ واژگانِ دشوار فهم و ناسازگار انگلیسی کمکی به بالا بردن شخصیت شما نمی‌کند و تنها زبانتان را برای فرزندانتان دشوارتر می‌کند.