تغییر حاکمیت سیاسی/چالشهای تغییر حاکمیت

جدایی خواهان[ویرایش]

یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی جامعه یا کشوری که می‌خواهد تغییر حاکمیت انجام دهد، وجود اقلیتها یا اقوام مختلف در کشور و ترس از تشویش و اغتشاش و تجزیه طلبی این گروه‌هاست. این گروه‌ها که معمولاً در رژیمهای گذشته معمولاً با نامهربانی یا عدم توجه و محرومیت از سوی دستگاه حاکمیت مواجه بوده‌اند برای تجزیه طلبی بسیار مستعد هستند.

معمولاً این اقوام با لابی و فعالیتهای ابزاری دیپلماتیک در داخل به صورت مخفیانه و در خارج به صورت حق طلبانه سعی در جلب توجه و حمایتهای سایر همنوعان خود یا سازمانهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر یا حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی را دارند. علاوه بر آن بسیاری از قدرتهای منطقه‌ای یا فرامنطقه‌ای و ابرقدرتها برای دستیابی به منابع مادی و غیر مادی مناطق تحت سکونت اقلیتهای مذکور اقدام به حمایتهای سیاسی و در خفا تجهیزات لجستیکی و گاهی نظامی و اسلحه تحت لوای دفاع از حقوق بشر می‌پردازند.

این مهم بسیاری از فعالین در روند تغییر حاکمیت را نگران می‌کند حال آنکه برای مردم این مناطق انگیزه و نیروی مضاعف را به همراه خواهد داشت.

ایران[ویرایش]

در ایران، اقوام عرب در خوزستان، اقوام بلوچ در سیستان و بلوچستان، اقوام ترک و آذری در شمال غرب و اقوام کرد در غرب استعداد بالقوه بسیار قوی برای اعلام استقلال و جدا شدن از ایران دارند.