جزوه مهندسی اینترنت

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد

جزوهٔ درس مهندسی اینترنت، مقطع کاردانی، رشته فناوری اطلاعات، استاد سارنگ قربانی.

اینترنت از کجا آمده[ویرایش]

در دهه ۶۰ میلادی پروژه‌ای به نام ARPA تشکیل شد. در این پروژه چند پروژهٔ شبکه‌ای دانشگاهی و نظامی به هم متصل شدند، این پروژه‌ها شامل Ml.net - Compuseme - OSPF - Net So Net می‌باشد. همه این شبکه‌ها مجهز به تکنلوژی Data Center و سیستم رادیویی با پهنای باند بالا می‌باشد. در این شبکه‌ها اطلاعات دانشگاهی و نظامی همزمان و تحت نظارت و هماهنگی پروتکل‌های اصلی شبکه رد و بدل می‌شوند. سیستم عامل پایه‌ای این شبکه‌ها Unix و Navel می‌باشد. این شبکه‌ها به کمک Compusere به شبکه‌های دانشگاهی اروپا (انگلیس و فرانسه) متصل شدند. این سیستم تا دهه نود مجهز به نقل و انتقال متنی فایل‌ها و داده‌ها بودند. در سال ۱۹۹۵ سیستم گرافیکی به عنوان یکی از خدمات اینترنت تحت عنوان وب با پروتکل‌های SGML و CGI تعریف شدند. این سیستم‌ها به صورت یک دست فایل‌های متفاوت مانند آدرس، متن، گرافیک، صدا و مدیا را دریافت می‌کردند و همه را با هم در قالب یک فایل نشان می‌دادند. این سیستم ۱۹۹۸ تبدیل به HTML که با پروتکل HTTP قابل اجرا شد.

خدمات اینترنت[ویرایش]

در اینترنت مجموعه خدمات زیر را داریم:

۱) خدمات ارسال و دریافت فایل (FTP):

این خدمات تحت پروتکل TCP/IP و روی نشست TCP (اتصال‌گرا) عملیات ارسال و دریافت فایل را از کامپیوتر مبدأ به کامپیوتر مقصد انجام می‌دهد. این خدمات نیاز به نصب سرویس دهندهٔ FTP در کامپیوتر اصلی و نصب کلاینت FTP در کامپیوتر مشتری (کاربر) دارد.
اگر فرستنده بخواهد ارسال نماید با دستور Connect آدرس کامپیوتر گیرنده را می‌دهد و به آن متصل می‌شود. سپس با زدن شماره پورت و نام کاربری و کلمه عبور به کامپیوتر مقصد متصل شده و در صورت اجازه آن با دستور put عملیات ارسال فایل را انجام می‌دهد.
گیرنده با پذیرش Connect و دستور get عملیات دریافت را انجام می‌دهد. اگر فرستنده بخواهد پیامی را به مقصد بفرستد با دستور send انجام می‌شود.
پس از عملیات ارسال و دریافت فرد فرستنده close را می‌زند و ارتباط را قطع می‌کند.

۲) دستور Telnet:

با کم telnet می‌توانیم دو کامپیوتر را به هم روی خط شبکه و روی خط تلفن مستقیماً وصل کنیم. یک کامپیوتر Master می‌شود و کامپیوتر دیگر Slave.
Telnet دارای سرویس دهنده و سرویس گیرنده است. اگر سرویس دهنده telnet را وصل کنیم با پورت ۲۳ به شرطی که Firewall خاموش باشد می‌توانیم با زدن دستور Connect به کامپیوتر فرد هدف متصل شوید.
در telnet نرم‌افزاری به نام Hyperterminal وجود دارد که ارتباط تلفنی روی telnet یا ADSL.IP انجام می‌دهد.

۳) پروتکل Mail To:

اولین پروتکلی است برای ارسال و دریافت ایمیل. پروتکل mail to با پروتکل‌های pop، pops، IMAP و SMTP به صورت مشارکتی کار می‌کند و نشست غیر اتصال‌گرا و UDP دارد.

۴) پروتکل NNTP و Usenet:

این پروتکل برای جابه‌جایی اخبار و شبکه‌های خبری در سیستم اینترنت و شبکه‌های مبتنی بر Unix تعبیه شده است. به کمک این پروتکل می‌توانیم گروه خبری راه اندازی کنیم. تلکس‌های خبری را به صورت دیجیتال انتقال دهیم و از سیستم‌های خبر رسانی online با ترکیب پروتکل RSS استفاده نماییم.

۵) Web (World Wide Web):

وب یک بستر گرافیکی است روی شبکه اینترنت که قابلیت نقل و انتقال داده را با روش کد گذاری مبنا SGML دارد. این کدگذاری در اواخر دهه ۹۰ با کمک رمزگذاری با برنامه ++Cاقدام به تولید فایل HTML نمود. این فایل قالبی است که در آن همهٔ داده‌ها به صورت یکجا قابلیت Compile و نمایش پیدا می‌کند.
این پروتکل می‌تواند با کمک پورتکل SSL یا Secure Socket Layer امن شود.

۶) Internet Relay Chat:

این پروتکل روی بستر UDP قرار می‌گیرد و خط ارتباطی مستقیمی بین افراد تشکیل می‌هد. در این پروتکل می‌توانیم درآن‌واحد پیام و صدا بفرستیم و بگیریم. در پروتکل IRC می‌توانیم صوت را به صورت دیجیتال داشته باشیم.
این پروتکل یک سرور می‌خواهد، به کمک این سرور می‌توانیم صدا و تصویر را ردوبدل و تعریف کنیم، همچنین ارتباط بین طرفین را برقرار سازیم.

تمرین[ویرایش]

پروتکل TCP/IP در کار کردن اینترنت چه نقشی دارد؟ و عملیات مسیریابی در چه هنگامی درون اینترنت مطرح می‌شود؟

عملیات اینترنت[ویرایش]

این عملیات شامل بسته‌های اطلاعاتی است که بین ماشین‌ها توسط قوانین مشترک ردوبدل می‌شود که این قوانین پروتکل IP و پروتکل TCP نام دارد. و دوم اینکه اینترنت یک شبکهٔ Packet Switch است که پیام‌ها در آن به صورت پکت و بسته بندی تکه‌تکه می‌شود و اطلاعات مربوطه به آن‌ها در کنار پکت می‌خورد.

پکت‌ها بین مسیرهای مختلف از درون اینترنت رد و بدل می‌شود و در ماشین مقصد دوباره بازسازی می‌شود که به‌ایم عمل Compose و Decompose گفته می‌شود.

در اینترنت دو نوع آدرس‌دهی داریم، یکی آدرس‌دهی به کمک پروتکل IP است و دیگری آدرس‌دهی به کمک دامنه و حرف است.

در آدرس‌دهی IP از چهار بخش عدد سه رقمی استفاده می‌کنیم. هر بخش بین ۰ تا ۲۵۵ است اما در آدرس‌دهی هرمی و دامنه‌ای از بخش‌های مختلفی در آدرس به شکل زیر استفاده می‌شود:

پروتکل (http://) - نوع سایت (وب) (www.) - اسم شرکت (glence.com) - مسیر (norton/online)

دامنه‌های اینترنت[ویرایش]

com. ← تجاری (Commercial)

edu. ← اموزشی (Educational)

gov. ← دولتی (Goverment)

mil. ← نظامی (Military)

net. ← درگاه/میزبان (Getway/Host)

org. ← سازمان‌های دیگر معمولا غیر انتفاعی (Organization - Non-Profit)

تذکر: اگر در انتهای نام سایتی پسوند کشوری باشد در آن صورت این سایت سرورش در آن کشور خواهد بود. مانند uast.ac.ir

تمرین[ویرایش]

فرض کنید یک کامپیوتر در ورای اینترنت قرار دارد و شما می‌خواهید با کامپیوتر خودتان به آن پیامی بدهید.

اولاً بگویید آیا دو کامپیوتر در شبکه LAN وصل هستند یا خیر.

دوماً نقش ISP در این‌جا چیست؟

سوماً نقش پروتکل DHCP در ارتباط این دو کامپیوتر چیست؟

چهارم اگر کامپیوتر فرد مقابل شما به یک شبکه LAN درون یک ساختمان وصل باشد و این شبکه به یک سرویس دهندهٔ اینترنت متصل باشد، در آن صورت مورد دوم و سوم را بررسی کنید.

لایه‌های پروتکل‌های اینترنت و کاربرد آن‌ها[ویرایش]

Application Protocol

Transmission Control Protocol Layer

Internet Protocol Layer

Hardware Layer


با توجه به جدول پروتکل‌ها و لایه‌ها، هر لایه از مدل اینترنت وظیفهٔ خاصی را به عهده دارد. این وظیفه باعث می‌شود تا پروتکل‌های خاص روی شبکه عملیات انجام دهند. هر پروتکل در هر لایه می‌تواند شامل مجموعه‌ای از عملیات یا یک عمل باشد. مثلاً در لایهٔ Internet Layer پروتکل IP برای مشخص کردن آدرس‌ها استفاده می‌شود یا در لایهٔ انتقال پروتکل TCP عملیات پورت دهی یا سوکت بندی را انجام می‌دهد یا اینکه در لایهٔ Application پروتکل www یا HTTP یا FTP عملیات مربوط به دیتا را انجام می‌دهد که برای کاربر قابل دید و قابل تشکیل است.

نحوهٔ عملکرد وب سرویس در اینترنت[ویرایش]

یکی از سرویس‌هایی که روی اینترنت خدمات مختلفی انجام می‌دهد، وب سرویس است. اولی کار او، اجرای خدمات وب است و در کنار آن مدیریت‌های دیگری را تعریف می‌کند. معمولاُ وب سرویس‌ها با چندین سرویس دیگر در اینترنت همکاری و ارتباط دارند. برنامه نویسان وب و برنامه‌های کاربردی آن‌ها از وب سرویس به عنوان یک خدمات چند منظوره استفاده می‌کنند. این خدمات در اینترنت شامل XML و تکنلوژی‌های مربوط به وب می‌شود

تولید وب سرویس یکی از مشاغل IT است و عمدتاً با زبان‌های برنامه نویسی سطح پایین انجام می‌شود.

خلاصه‌ای از مشخصه‌های وب سرویس[ویرایش]

  • وب سرویس‌ها: اجزای نرم‌افزاری که می‌تواند روی اینترنت به وسیلهٔ XML اجرا شود.
  • دلایل استفاده از وب سرویس: نرم‌افزارهای کاربردی که در این بستر ساخته می‌شود مستقل از سیستم‌عامل (پلتفرم) هستند، در سطح وب گستره‌اند و از امنیت بالایی برخوردار هستند.
  • فن‌آوری‌ها: شامل XML و UDDI و WSDL و SOAP می‌شود.
  • معماری وب سرویس: OC3D

کاربرد وب سرویس[ویرایش]

به این منظور است که با کمک XML به صورت Remoteیا از راه دور به بقیه نرم‌افزارهای کاربردی (Application) اجازهٔ فراخوانی ماژول‌ها و کدهای آن را می‌دهد، حتی می‌تواند به کمک XML داده‌ها را وارد دیتابیس کند و یا پیام‌های Email را به صورت XML ارسال نماید.

XML یک زبان برنامه سازی و نشانه گذاری است که برای عملیات ترکیب وب سرویس با HTML و برنامه نویسی استفاده می‌شود.

در شکل فوق یک کمپانی داده‌های خود را روی دیتابیس قرار داده است و کمپانی همکار آن با کمک دستیابی به وب سوریس و شبکه اینترنت یا از طریق اکسترانت می‌تواند به داده‌های ذخیره شده در سرور کمپانی دسترسی داشته باشد.

اگر داده‌ها از طریق اینترنت یا وب بخواهند به دیتابیس اصلی برسند یا از آن خوانده شوند در هر دو طرف احتیاج به وب سرویس است.

وب سرویس‌ها در طرف کمپانی برای خواندن و نوشتن دیتا و دسترسی به بانک اطلاعای از رابط XML استفاده می‌کنند که این رابط می‌تواند به HTML نیز دیتا دهد و قابلت دستکاری داده‌ها را نیز در نمایش دارد.

دلایل استفاده از وب سرویس[ویرایش]

سه دلیل برای اینکه برنامه‌های کاربردی بر روی وب سرویس کار می‌کنند به شرح زیر است:

  1. عدم وابستگی به سیستم و سیستم عامل
  2. پخش شدن داده‌ها به منظور استفادهٔ چند کاربر
  3. برقراری امنیت برای داده‌ها روی سطح شبکه و کاربران

دلایل دیگر استفاده از وب سرویس به شرح زیر است:

  1. ایجاد یک معماری و ساختار به منظور جامعیت بخشیدن به نرنامه‌ها و سیستم‌ها.
  2. برقراری ارتباط بین کمپانی‌ها و شرکت‌های دولتی و خصوصی با شرکا و مشتریان‌شان.
  3. ایجاد یک سیستم هم‌روند و پرکاربرد و بسیار منعطف و برنامه‌های مبتنی بر ساختار سیستم گرا (SOA).
  4. شرکت‌های خصوصی و دولتی می‌توانند به صورت Remote با ابزارها و برنامه‌های دیگر کار کنند.
  5. سازمان‌ها قادراند تا سیستم خود را به صورت سنتی و مدرن از محلی به محل دیگر از طریق اینترنت گسترش دهند و تمام داده‌های هر دو گروه را با کمک بانک اطلاعاتی از طریق رابط‌های XML در سیستم وب ذخیره کنند.

دلایل افزایش کارایی برنامه نویسی توسط وب سرویس[ویرایش]

  1. نوشتن برنامه و پیاده‌سازی آن به دست برنامه نویس روی سطح وب سریع‌تر، راحت‌تر و کم هزینه‌تر است.
  2. پیاده‌سازی نرم‌افزار و کارایی آن راحت و بالاست، تگهداری نرم‌افزار نیز بسیار راحت می‌شود
  3. در سیستم تحت وب و اینترنت داده‌ها روی بستر امنیتی استانداردی سوار می‌شوند این بستر امنیتی می‌تواند شامل پروتکل‌های SSL و IPsec باشد. این پروتکل‌ها رمز نگاری و گواهی‌نامه‌های امنیتی و سرویس‌های امنیتی تعریف می‌شود و همچنین ارتباط بین سازمان‌ها و مشتری‌ها و شرکای آن‌ها روی یک خط امین قرار می‌گیرد.

وب سرویس‌های مختلف[ویرایش]

وب سرویس‌ها معمولاً در سیستم‌عامل‌های مختلف با یکدیگر متفاوت هستند. هر سیستم عامل وب سرویس یا وب سرویس‌های خاصی دارد. مثلاً سیستم عامل ویندوز وب سرویس IIS دارد. یا سیستم عامل لینوکس وب سرویس Apache دارد. یا سیستم عامل Unix وب سرور TomCat را دارد.

یا بعضی از انواع لینوکس و یونیکس از وب سرویس WebLogic استفاده می‌کنند. در سیستم‌های Apple می‌توانیم از وب سرویس مبتنی بر Unix نیز استفاده کنیم.

تمرین[ویرایش]

در سیستم عامل لینوکس ردهٔ Debian تحقیق کنید اولا چند دسته‌اند ثانیا در آن‌ها اکقرا چه وب سرویسی استفاده می‌شود. ثالثا یک وب سرویس نمونه انتخاب کنید و بگویید چه بخش‌هایی دارد و وظیفه هر بخش چیست؟

تکنلوژی‌های وب سرویس[ویرایش]

همهٔ وب سرویس‌ها بر مبنای XML پایه‌گذاری شده‌اند و شامل طبقه بندی زیر هستند:

Use Abbreviation Name
Language XML Extendible Markup Language
Discovery UDDI Universal Description Discovery and Integration
Decsription WSDL Web Service Discription Language
Request & Recive Messege SOAP Simple Object Access Protocol


عملیات‌های UDDI و محل قرار گیری آن[ویرایش]

عملیات کشف دیتا بر عهدهٔ آن است و یک فهرست عمومی از همهٔ درخواست‌های کاربران و همچنین عملیات موجود در وب سرویس را درارد. به وب سرویس‌ها امکان می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی آن‌ها را به صورت اتوماتیک پیدا کنند و فراخوانی کنند.

UDDI از XML برای ارتباط با خود استفاده می‌کند.

آدرس اصلی UDDI به آدرس uddi.org می‌باشد و آدرس فرعی شامل uddi.microsoft.org و uddi.ibm.com و xmethods.com و salcenteral.com می‌شود.

WSDL چیست؟[ویرایش]

یک توصیف‌گر است و حکم یک منو را دارد از XML استفاده می‌کند برای توصیف این‌که وب سرویس چه سرویسی ارا ارائه دهد. سرویس‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • Interface Information (Availibale Functions)
  • Function Data Typs
  • Function Location Information (URL Address)
  • Choice of Application Transfer Protocol

پروتکل انتخاب برنامه‌های کاربردی[ویرایش]

  1. پروتکل HTTP
  2. پروتکل SMTP
  3. پروتکل FTP
  4. پروتکل Exchange (BEEP)

کاربرد SOAP[ویرایش]

برای دریافت درخواست‌ها و ارسال پیام‌های پاسخ است.

عملیات فراخوانی از راه دور را پشتیبانی می‌کند و درخواست‌ها را روی XML اجرا می‌کند و روی HTTP انتقال می‌دهد.

نحوهٔ پیاده‌سازی و کار برنامه نویسی با وب سرویس[ویرایش]

برای کار با وب سرویس‌ها و برنامه نویسی روی آن‌ها دو زبان قدرتمند مانند جاوا و مجموعهٔ Net. معرفی می‌شود. این دو زبان به صورت پیش ساخته ابزارهای UDDI و WSDL و SOAP را دارد. در NET. از متدهای WebMothod استفاده می‌شود که در اینترنت قابل فراخوانی هستند.

در جاوا به صورت Remot@ این خصلت‌ها فراخوانی می‌شود.

براس توسعه وب سرویس‌ها، امنیت، پایداری و تعداد تراکنش‌ها مهم است.

نکات امنیتی در پروتکل‌های اینترنت[ویرایش]

در این فضا برای بهبودی و امنیت بخشی به داده‌ها از پروتکل‌های امنیتی استفاده می‌گردد. این پروتکل‌ها یا خط را امن می‌کنند و یا دیتا را. عموما به دو دسته تقسیم می‌شود، دستهٔ اول پروتکل‌های Unix Base یا گروه امنیت لایه‌ای. دسته دوم پروتکل‌های Windows Base این پروتکل‌ها از خانواده پروتکل‌هایی هستند که سیستم عامل‌های ویندوز برای عملیات پنهان سازی دیتا از آن‌ها استفاده می‌کند و به کمک آن‌ها سیستم‌های امنیتی شبکه تعریف می‌شود. در این پروتکل‌ها معمولا بخش Payload یا Data و بخش MAC در بخش ارسال دیتا دچار رمز گذاری می‌شود.

در این پروتکل‌ها می‌توان قسمت پایین Header و بالای Trailer را مورد رمز گذاری قرار داد. در قسمت IP Security مجموعه‌ای از پروتکل‌ها برای امنیت دهی به فضای اینترنت استفاده می‌شود. IPsec روی پروتکل IPکار می‌کند و در لایهٔ شبکه امنیت را تامین می‌کند. IPset برای لایهٔ شبکه بخش Payload از پروتکل IP مورد حفاظت قرار می‌گیرد. این قسمت از پروتکل باعث می‌شود تا بتوانیم روی داده‌های نقل و انتقال یافده شده در حالت Transport یا انتقال رمز گذاری نماییم.

اگر بخواهیم در حالت تونل عمل رمز گذاری را انجام دهیم باید در لایهٔ Network عمل کنیم و مجددا Header آی پی را کنار بگذاریم و Payload را رمز گذاری نماییم پس کلا IPsec در دو وضعیت Transport و همچنین Network عمل رمز گذاری را انجام می‌دهد و دو حالت Tunnel و Data Hiding را روی شبکه به وجود می‌اورد. در حالت انتقال Transport فقط داده‌هایی که از این لایه می‌آیند مخفی می‌شوند و هدر و IP مخفی نمی‌شود.

در حالت Tunnel هدر IP مخفی می‌شود و در مسیریابی تونل بین دو مسیر قرار می‌گیرد.

تذکر: IPsec دو زیر مجموعه دارد. یکی پروتکل AH و دیگری پروتکل ESP. در AH هدر ِ IP مورد رمز گذاری قرار می‌گیرد و Payload مربوط به لایهٔ انتقال بعد از آن قرار می‌گیرد. در AH یک Security Index و یک شمارهٔ ترتیب قرار می‌گیرد و در لایهٔ زیرین آن لایهٔ مربوط به Authentication (احراز هویت) در قسمت ESP بعد از IP Header، ESP Header قرار می‌گیرد که ۳۲ بیت است و بعد از آن Transport Layer قرار می‌گیرد و بعد ESP Trailer


پرسش: در پروتکل AH نقش Security Index چیست و نقش Digest چیست؟[ویرایش]

در این حالت دیتا کاملا مخفی می‌شود و پروتکل ESP دادهٔ مخفی شده را در بخش ESP تریلر در قسمت Padding ذخیهر می‌کند.

سرویس‌های IPsec، شامل Access Control، جامعیت پیام رسانی، احراز هویت مبداء داده، شناسایی برخورد فقط در مورد ESP و پاسخ به حملات امنیتی است.

پروتکل SSL/TLS[ویرایش]

این دو پروتکل یک لایه امنیتی روی Transport قرار می‌دهند و این لایه به صورت یک سوکت می‌باشد. روی پروتکل TCP از SSL یا TLS استفاده می‌کنیم. SSL شامل یک طبقه بندی از یک دلار تا جند میلیون دلار است.

SSLبرای رمز گذاری می‌تواند از چندین سرور استفاده کند و می‌تواند در این چند سرور از چندین الگوریتم کریپتوگرافی استفاده کند. در SSL یک کلید در نظر گرفته می‌شود و باید عدد تصادفی در کلاینت و سرور با کمک ترکیب این دو رمز MD5 و SHA اعمال شود. از این تلفیق یک Master Secret Key ایجاد می‌شود که با جایگشت و درهم سازی یک کلید رمز بیرون می‌آید.

برای SSL شکل زیر را داریم:

در شکل فوق چهار پروتکل وجود دارد که هر این چهار پروتکل روی پروتکل SSL کار می‌کنند و در Record Protocol جمع می‌شوند. SSL با کمک Hand Shake در چهار فاز امنیت را اعمال می‌کند.

تمرین[ویرایش]

در پروتکل SSL مرحلهٔ پردازش رمز در قسمت Record Protocol چگونه انجام می‌شود؟

تمرین[ویرایش]

پروتکل PGP چگونه پروتکلی است؟ روی چه لایه‌ای کار می‌کند. کلیدهای رمز در این پروتکل به چه صورتی عمل می‌کنند؟ آیا کلید رمز آن‌ها عمومی است یا خصوصی؟

کاربرد و خدمات موتورهای جستجو و نحوه کار با آن در اینترنت[ویرایش]

در اینترنت موتور جستجو کمک می‌کند تا از روی بانک اطلاعاتی با کمک رابط‌های XML و XPS دادهٔ مورد نظر را به دست آوریم و عمل جستجو سرعت بیشتری داشته باشد. موتورهای جستجو در نحوهٔ جستجو کردن و برقرای ارتباط با سرورها همهٔ داده‌های مورد نظر را به دست می‌آورند و در لیستی به نام لیست هدف قرار می‌دهند. این لیست نتیجهٔ گردآوری شدهٔ داده‌ها به کمک Agentهاست. برخی از این Agentها ویروس‌هایی هستند به نام Crawler و Worm که برای وب سرورها قابل شناسایی می‌باشد.

این سیستم‌ها با کمک اتصالات مختلفی که به دیتابیس‌ها دارند و الگوریتم‌های مختلف جستجو عمل خواندن داده‌ها را انجام می‌دهند.

در موتورهای جستجو روش‌هایی برای جستجوی سریع دیتا وجود دارد که غالباً در همهٔ موتورها رعایت می‌شود.

  1. یک: استفاده از گیومه "" برای بستن یا محدود کردن معیار جستجو.
  2. استفاده از علامت پرانتر () برای محدودیت‌های فصلی یا ترکیبی چند کلمه در هنگام جستجو.
  3. استفاده از کلمهٔ AND، NOT و OR با استفاده از حروف بزرگ در لابه‌لای معیار جستجو.
  4. استفاده از جملهٔ پرسشی در برخی از سایت‌ها برای پاسخ گرفتن مناسب سوال مطرح شده.

تذکر: اگر به دنبال فایل در خصوص معیار جستجو هستید، در انتهای جملهٔ جستجو کلمهٔ filetype را می‌نویسید که با حروف کوچک و به هم چسبیده نوشته می‌شود.

تذکر: نوشتن معیار جستجو با حداقل کلمات اکثر رسایش و در زبان انگلیسی با رعایت قوانین زبان باید باشد.

تذکر: در جستجوی فارسی اگر می‌خواهید فایلی برای مورد جستجو دریافت شود از کلمهٔ انگلیسی filetype با رعایت صفحه بندی صفحه کلید استفاده نمایید.

تذکر: معمولاً در صفحهٔ هدف یا Hit List ده یا بیست مورد اول ۱۰۰٪ به موضوع جستجو نزدیک‌اند.

تذکر: جمعی از موتورهای جستجو قابلیت پیدا کردن موتورهای جستجوی دیگر را دارند و باعث می‌شود تا داده‌های مربوطه را در انحصار موتور جستجوی ارائه شده ببینیم. به این موتورهای جستجو، ابر موتور جستجو می‌گویند.

تذکر: بعضی از موتورهای جستجو برای دستیابی به داده‌ها به صورت سریع و دقیق از تکنلوژی به نام AJAX استفاده می‌کنند. این تکنلوژی روی مسیریابی و همچنین روی دستیابی به دیتا و همچنین روی سرعت باز گرداندن داده‌های پیدا شده تاثیر گذاراند.

به کمک این تکنلوژی می‌توانیم دسترسی به دیتاها و دیتابی‌ها را به صورت بلادرنگ کنیم و به صورت غیر همزمان چندین دیتابیس و همچنین کش‌های آن‌ها را مورد دست‌یابی قرار دهیم. این عمل باعث می‌شود موتور جستجو بدون Refresh، هیت لیست را به ما نشان دهد.

تمرین[ویرایش]

ده موتور جستجو پیدا کنید و بگویید هر یک دارای چه ویژگی‌هایی است. چه عملکردی برای نحوهٔ جستجوی آن‌ها تعریف شده است؟

تمرین[ویرایش]

پنج Meta Search Engine پیدا کنید و بگویید نحوهٔ جستجوی آن‌ها با یکدیگر چه فرقی دارد و بگویید کدام Meta Search Engine جنبهٔ تخصصی برای IT دارد؟

ساختار اینترنت بر چه مبنایی استوار است[ویرایش]

اینترنت عموماً بر موارد زیر پا بر جاست:

  1. ارتباط فدراتیو (ایالت ایالت) شبکه‌ها طبق یک سیستم مدیریت اتوماتیک
  2. تهیه کننده‌های شبکه به صورت سلسله مراتب: در اینترنت خدمات دهنده‌های شبکه به صورت سلسله مراتب به هم مرتبط می‌شوند یعنی ساختار درختی دارند. لایهٔ یک یا سطح اول این درخت که حدوداً تعدادی کمتر از ۵۰ می‌باشد به عنوان National World Wide Network مشخص می‌شوند. لایه دوم که شامل شبکه‌های منطقه‌ای می‌شوند Reginal Network که معمولاً کمتر از ۱۰۰ می‌باشند و لایه سوم این درخت Local ISPها هستند که نامحدوداند.
  3. محل پیاده‌سازی شبکه: این محل نشان دندهٔ شبکه‌های مجتمع، شبکه‌های منقطه‌ای و ISPهاست و به صورت POP به اینترنت دسترسی دارند.
  4. لایه‌های یک و دو برای ترافیک و تبادلات دیتا استفاده می‌شود که شامل دو قسمت عمومی و خصوصی می‌شود. قسمت عمومی را Internet Exchange Point گویند و قسمت خصوصی را خط اتصال مستقیم دو شبکه گویند.

تمرین[ویرایش]

تحقیق کنید که Internet Engineerin Taskforce چیست و جه تفاوتی با Internet Research Taskforce دارد؟

سیستم‌های مدار بسته و کاربردهای آن‌ها در اینترنت[ویرایش]

در سیستم‌های اینترنتی می‌توانیم از دوربین‌های IP دار استفاده کنیم که این سیستم داده‌های موجود روی دوربین‌ها را روی شبکه طبق پروتکل TCP/IP و پروتکل HTTP انتقال می‌دهد.

تصاویر در اینترنت روی این دوربین‌ها به دو صورت ایجاد می‌شود. یکی به صورت BMP و دیگتری به صورت AVI انتقال می‌دهد. در حالت BMP عمل انتقال کمک می‌کند تا تصاویر بدون وقفه از مسیری به مسیر دیگر و از روترها عبور کند.

در سیستم‌های مدار بسته اگر تصویری با کیفیت بالا بخواهیم روی اینترنت از پهنای باند 54Mbps باید استفاده کنیم که نرم‌افزارهای تحت وب (یعنی تحت پروتکل HTTP) قابلیت فشرده سازی آن را دارد. در زبان‌های برنامه نویسی #C و Java از سال ۲۰۰۵ میلادی به بعد امکان کنترل کیفیت تصویر و فشرده سازی آن روی وب می‌باشد.

دوربین‌هایی که قابلیت IP را دارند در این سیستم‌ها بیشتر از حالت BMP استفاده می‌کنند برا یاینکه عملیات نقل و انتقال پکت‌های تصویر به صورت مستقیم و ممتد باشد از تکنلوژی‌های IP به صورت IP واقعی یا Dedicated استفاده می‌کنیم. مسیریاب‌ها و Access Pointها باید خاصیت Port Forwarding را داشته باشند.

در سیستم‌های IP Camera با سیستم‌های دیگر فیلمبرداری تحت شبکه (وب کم) تفاوت‌هایی وجود دارد که عمدتاً در نحوهٔ فشرده سازی تصاویر تحت وب یا شبکه می‌باشد. چون در وب‌کم همیشه پروتکل وب کار می‌کند و در شبکه IP Camera پروتکل وب می‌تواند کار کند

IPTV[ویرایش]

در بستر اینترنت روی پروتکل TCP/IP تلفیقی از تلویزیون، صدا، تصویر، گرفایک و داده نمایش داده می‌شود که بر مبنای پروتکل TCP/IP روی پروتکل وب و پروتکل‌های دیگر شبکه می‌باشد.

اگر انحصاراً شبکه روی اینترنت مطرح شود اولاً پروتکل آن وب است ثانیاً خدمات آن ضمانت اجرایی ندارد ثالثاً داده‌های آن محدود است. و رابعاً از هر جایی که اینترنت باشد قابل دسترسی است.

اگر IPTV را بخواهیم، اولاُ شبکه و IP منحصراً به فرد می‌خوایم، دوماً خدمات آن از طرف تهیه کننده (Provider) محدود است. سوماً از نظر کیفیت صدا و تصویر کیفیت آن بلاست و به کمک ارائّ دهنده‌های Network TV پیشتیبانی می‌شود.

چه خدماتی در IPTV خواهیم داشت[ویرایش]

  1. تلویزیون‌های معمولی را نشان می‌دهد.
  2. برنامهٔ این تلویزیون‌ها دو طرفه است.
  3. نمایش‌ها در زمان‌های مورد علاقهٔ شما می‌باشد.
  4. عملایت پیام رسانی مثل چت و مسنجر.
  5. TV Telephone
  6. بازی و سرگرمی به صورت آنلاین و گروهی.
  7. خپمات وب و ایمیل
  8. مدیا سنتر

چرا IPTV را انتخاب کنیم[ویرایش]

  1. کنترل خدمات ارائه شده کاربران
  2. تبادل بیشتر بین یوزر و برنامه‌ها
  3. کیفیت بالاتر
  4. ارائه تنظیمات شخصی و شخصی سازی
  5. رفتن در وب همراه با تلویزیون دیدن

پردازش‌های IPTV به چه صورتی است[ویرایش]

ابتدا محتوای برنامه‌ها آماده می‌شود، سپس جامعیت آن‌ها بررسی می‌شود و در ایستگاه TV قرار می‌گیرد. سپس ارائه دهنده خدمات IPTV محتوا را می‌گیرد و آن‌ها را به سمت TV Set انتقال می‌دهد و از آن به سمت User می‌رود.

محتوای برنامه چیست[ویرایش]

محتوای آن شامل میان نرم‌افزار IPTV، سیستم دیجیتالی Audio و Video، محتویات رسانه‌ای (Media) و آدرس IP مستقیم.

چه اجزایی برای پیاده‌سازی IPTV می‌خواهیم؟[ویرایش]

  1. پهنای باند 4Mbps برای SDTVهای قدیمی
  2. پهنای باند 20Mbps برای HDTV
  3. سیستم مدیای دیجیتال
  4. در شبکه مسیریاب‌های خاص ترافیک وب
  5. خاصیت MPEG-2 روی پهنای باند وب در DSL

پروتکل‌های IPTV را بیان کنید[ویرایش]

این پروتکل‌ها از سخت‌افزار و بستر شبکه تا به دست کاربر به صورت زیر هستند:

  1. شبکه‌های DSL یا شبکه‌های ATM و یا شبکه‌های Super Fast Ethernet
  2. پروتکل‌های IP به TGMP
  3. پروکل‌های لایه UDP و TCP
  4. پروتکل RTP و RTSP برای مدیریت MPEG-4 و H.264

تذکر: در شماره ۱ تکنلوژی شبکه برای ATMها، تکنلوژی SONET و SDH است.

تذکر: در مورد تکنلوژی شبکه در DSLها از NPLS استفاده می‌کنیم.

تذکر: در IPTV می‌توانیم از قابلیت‌های تلویزیون‌های چند جانبه، تلویزیون‌های Live و Offline و همچنین تلویزیون‌های Unicast استفاده کرد.

تذکر: اگر در حین ارسال، پکت‌ها گم بشود این سیستم‌ها قابلیت انتقال مجدد پکت، قابلیت تغییر فرکانس پکت و ارسال مجدد آن و قابلیت دریافت پکت از مسیرهای همسان دارد.

کد گذاری ویدیویی در این سیستم‌ها چگونه است؟[ویرایش]

در این تلویزیون‌ها سه نوع کدبندی وجود دارد:

  1. کد بندی GOP (تصویر گروهی) که اندازهٔ آن قابل تغییر است و از میانگین پهنای باند موجود استفاده می‌کند.
  2. ارسال رشته‌ای فریم‌ها TPbFrame
  3. قابلیت انعطاف‌پذیری مهندسی شبکه و تطبیق با پهنای باندهای متفاوت در طول مسیر.

کیفیت شبکه‌های برودکست به چه صورتی سنجیده می‌شود؟[ویرایش]

  1. میزان بار آن‌ها روی شبکه
  2. تغییر سریع کانال در شبکه که دو عامل مهم دارد: عامل اول کد بندی GOP به مقیاس کوچیک و عامل دوم شروع فریم‌های پخش از فریم قبلی.

نحوهٔ تشخیص سیستم‌های IPTV به چه صورتی است؟[ویرایش]

این سیستم‌ها دارای محدودیت هستند با کمک سیم کارت و گواهی امنیتی PKI قابل شناسایی هستند.

شبکه‌های IPTV چگونه می‌توانند دارای قابلیت email و امکانات مخابراتی و تبادلی باشند؟[ویرایش]

اگر IPTV روی وب سرویس و با کمک دیتابیس و برنامه‌های کاربردی تحت وب اجرا شود در آن صورت امکان وبگردی، خرید و فروش آنلاین، تبلیغات هدف‌دار، تلویزیون تبادلی و Caller ID و ایمیل را در بر می‌گیرد.

آیا IPTV روی Cloud System اجرا می‌شود یا نه؟[ویرایش]

اینترنت ISP و مراکز آن[ویرایش]

خدمات دهنده‌های اینترنت و مراکز آن‌ها با در نظر گرفتن موارد زیر اقدام به تعریف خدمات رسانی اینترنت می‌نمایند. این موارد شامل بسته‌های زیر می‌باشد:

  1. نصب سیستم عامل Windows Server 2000/2003
  2. نصب کارت شبکه و تنظیمات پروتکل TCP/IP
  3. نصب DNS
  4. نصب IIS
  5. تنظیم کردن DNS
  6. تنظیم کردن IIS
  7. ایجاد Host
  8. اتصالات ماهواره‌ای یا خط اینترنت سیار و پرسرعت و اتصالات مودم‌ها و انواع آن
  9. تنظیمات مودم‌ها و خود Server
  10. نرم‌افزار مدیریت حساب‌های کاربران Acounting
  11. نرم‌افزارهای Mail Server برای ایمیل‌های داخلی Exchange Server
  12. نرم‌افزارهای امنیتی Firewall
  13. نرم‌افزارهای مربوط به بک‌آپ گیری (Backup)
  14. خطوط تلفن و خطوط انتقال با پهنای بالا

تنظیمات TCP/IP روی سرور[ویرایش]

از منوی Start -> Setting -> Network Connection را فعال می‌کنیم. روی Connection کلیک راست و Properties را می‌زنیم. تنظیمات شبکه‌ای Windows ظاهر می‌شود در صورت عدم ظهور ان یا کمبود برنامه‌های آن Windows Component ظاهر می‌شود. ابزار Networking Service را فعال می‌کنیم سپس Details را می‌زنیم گزینه‌های مربوط به Internet Protocol را فعال می‌کنیم بعد Properties را می‌زنیم. در قسمت General آدرس IP مربوطه را وارد می‌کنیم این آدرس IP مربوط به سرور است. نوع IP مشخص کننده زیر مجموعه‌های آن و کلاس آن می‌شود. سپس Advanced را کلیک می‌کنیم. IPهای مربوطه راست کلیک می‌کنیم. سپس DNS را تعریف می‌کنیم.

نصب DNS[ویرایش]

Start > Setting > Conterol Panel > Add or Remove Program > Add/Remove Windows Compnent > Network Services > Detail سپس همه گزینه‌ها را فعال می‌کنیم با انتخاب کردن DNS و نصب آن IIS را نصب می‌کنیم. نصب IIS نیز از طریق Windows Component امکان‌پذیر است. پس از فعال کردن Internet Information Service (IIS) و زیر مجموعه آن پروتکل‌ها و مدیریت‌های اینترنت در سیستم سرور جای می‌گیرید. از زیر گزینه‌های مهم در IIS، می‌توان به Internet Information Service Manager (مدیریت خدمات اینترنت) اشاره کرد. همه زیر مجموعه‌های آن را فعال می‌کنیم سپس از قسمت Administrative در بخش Control Panel گزینه IIS را اجرا می‌کنیم.

تنظیمات IIS[ویرایش]

Start > Programs > Adminstrative Tools > IIS

روی وب سایت کلیک راست کنید New Website را می‌بینیم. Wizard مربوطه باز می‌شود با Next اسم وب سایت سرویس خود را می‌دهیم. سپس Next را می‌زنیم سپس از IPهای تعریف شده یکی را به وبسایت نسبت می‌دهیم سپس محدوده دسترسی کاربران را روی وبسایت مشخص می‌کنیم سپس با Next وبسایت به وب سرور منتقل می‌شود. اگر بخواهیم وبسایت از روی وب سرور از کامپیوتر سرور بالا بیاید با یک آدرس صفحه اول آن را به وب سرور بدهیم. برای تنظیمات DNS از Administrative Tools > DNS استفاده می‌کنیم.

زیر مجموعه DNS > New Zone را کلیک می‌کنیم در آن می‌توانیم با داد یک نام فایل مربوط Zone را اجرا می‌کنیم. پس از تعیین نام و زدن Next، Dynamic Update فعال می‌شود گزینه دوم را انتخاب می‌کنیم. Next را می‌زنیم DNS تعریف می‌شود. پس از تعریف DNS می‌توانیم IP Address را به آن نسبت دهیم با این عمل ایجاد Host گویند. از Administrative Tools گزینه DNS را انتخاب می‌کنیم یک نام برای دامنه در نظر می‌گیریم در قسمت Forward Look Up روی فایل DNSکه ساختیم کلیک راست می‌زنیم و New Host را انتخاب می‌کنیم نام مورد نظر را به آن نسبت می‌دهیم و IP مربوطه را برای آن در نظر می‌گیریم.

برای تنظیم اتصال سایت به اینترنت از طریق کامپیوتر Server ابتدا در Server باید مودم داشته باشیم اگر مودم خط تلفن باشد Connection Wizard را فعال می‌کنیم و مودم را در New Connection معرفی می‌کنیم در تنظیمات مودم و Connection Wizard گزینه Incoming VPN را مشخص می‌کنیم. گزینه اول را فعال می‌کنیم در قسمت Network Connection گزینه Inconming Connection را می‌بینیم روی آن کلیک راست می‌کنیم و Properties را می‌زنیم. Userها یا وجود دارند یا اضافه می‌شوند با قسمت New در User، کاربرهای مورد نظر را با Password تعیین می‌کنیم پس از وارد کردن آن‌ها در زبانه Networking گزینه Internet Protocol را انتخاب می‌کنیم و سپس Properties می‌زنیم. محدوده IP و Userها را مشخص می‌کنیم و Userها به سرور منتقل می‌شوند.

IRC[ویرایش]

پروتکلی است برای چت که با کمک ارسال پیام متنی در لحظه کاربران را به هم متصل می‌کند. شبکه‌های مبتنی بر IRC دارای سرویس دهنده‌های IRC هستند که به سرویس دهنده‌های صوتی نیز متصل می‌باشند. سرویس دهنده‌های IRC شامل: Under Net, EFnet, IRC Net, Quake Net, DALnet هستند.

در IRC کانال تعریف می‌شود که هر کانال با عنوان مباحث داخلی‌اش مطرح می‌شود. همه کانال‌ها با علامت # (Hash) مشخص می‌شوند. کانال‌ها می‌توانند به دست مدیران IRC ایجاد شوند یا می‌توانند به کمک ابزار IRC توسط کاربران ایجاد شوند که این نرم‌افزارها اسم و ایمیل کاربر را می‌گیرد و برای آن Nick Name (نام مستعار) تعیین می‌کند و آن را به Server به صورت رندوم یا مستقیم وصل می‌کند پس از ارتباط با Server صفحه چت باز می‌شود این صفحه مشخص وارد کردن دستورالعمل‌هاست و می‌توانیم با دادن دستورالعمل به یک کانال متصل شویم.