استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش/پیشگفتار: تفاوت میان نسخه‌ها

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد صفحه جدید
 
افزودن مطلب جدید
خط ۱: خط ۱:
یکی از چالش‌هایی که کشورهای در حال توسعه امروزه با آن درگیر هستند عبارت است از آماده‌سازی دولت و جامعه برای جهانی شدن و انقلاب اطلاعات و ارتباطات. سیاست‌گذاران، مدیران اجرایی کسب و کارها، فعالان NGOها، دانشگاهیان و شهروندان عادی بیش از پیش این نیاز را که باید در زمینه اقتصاد اطلاعاتی نوظهور رقابت کنند احساس می‌کنند.
یکی از چالش‌هایی که کشورهای در حال توسعه امروزه با آن درگیر هستند عبارت است از آماده‌سازی دولت و جامعه برای جهانی شدن و انقلاب اطلاعات و ارتباطات. سیاست‌گذاران، مدیران اجرایی کسب و کارها، فعالان NGOها، دانشگاهیان و شهروندان عادی بیش از پیش این نیاز را که باید در زمینه اقتصاد اطلاعاتی نوظهور رقابت کنند احساس می‌کنند. ظهور اقتصاد جهانی تلنگرهای جدی‌ای برای نهادهای آموزشی هم از نظر ماهیت و هم از نظر هدف به همراه داشته است. آموزشگاه‌ها دیگر نمی‌توانند مکان‌هایی باشند که مجموعه‌ای از اطلاعات تجویزی را ظرف یک مدت زمان معین از آموزگار به دانش‌آموز انتقال بدهند بلکه آموزشگاه‌ها باید «یاد بدهند که یاد بگیرند» به این معنا که با کسب دانش و مهارت امکان آموزش پیوسته در تمام عمر فراهم کنند. الوین تافلر آینده‌پژوه در توصیف «بی‌سوادان سده ۲۱ام» گفته است: «بی‌سواد کسی نیست که سواد خواندن و نوشتن ندارد، بلکه «کسی است که نتواند بیاموزد، دانسته‌هایش را فراموش کرده و بازآموزی کند».
[[رده:استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش]]
[[رده:استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش]]

نسخهٔ ‏۱۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۶

یکی از چالش‌هایی که کشورهای در حال توسعه امروزه با آن درگیر هستند عبارت است از آماده‌سازی دولت و جامعه برای جهانی شدن و انقلاب اطلاعات و ارتباطات. سیاست‌گذاران، مدیران اجرایی کسب و کارها، فعالان NGOها، دانشگاهیان و شهروندان عادی بیش از پیش این نیاز را که باید در زمینه اقتصاد اطلاعاتی نوظهور رقابت کنند احساس می‌کنند. ظهور اقتصاد جهانی تلنگرهای جدی‌ای برای نهادهای آموزشی هم از نظر ماهیت و هم از نظر هدف به همراه داشته است. آموزشگاه‌ها دیگر نمی‌توانند مکان‌هایی باشند که مجموعه‌ای از اطلاعات تجویزی را ظرف یک مدت زمان معین از آموزگار به دانش‌آموز انتقال بدهند بلکه آموزشگاه‌ها باید «یاد بدهند که یاد بگیرند» به این معنا که با کسب دانش و مهارت امکان آموزش پیوسته در تمام عمر فراهم کنند. الوین تافلر آینده‌پژوه در توصیف «بی‌سوادان سده ۲۱ام» گفته است: «بی‌سواد کسی نیست که سواد خواندن و نوشتن ندارد، بلکه «کسی است که نتواند بیاموزد، دانسته‌هایش را فراموش کرده و بازآموزی کند».