آموزش زبان اردو/مقدمه

'

مقدمه

آواشناسی

زبان چیست؟ زبان مجموعه ای از واژه ها و دستورات زبان منحصربفرد نسبت به مناطق جغرافیایی در جهان است. به تعریف ساده تر زبان مجموعه ای از قوائدهایی است که اجداد ما برای تمایز و حس برتری و بالاتری، قوائد زبانیشان را متمایز از هم کردند. امروزه مردم جهان بیش از ۶،۰۰۰ زبان ساخته اند که با استفاده از آن ارتباط با یکدگیر را میسر کرده اند. در زمان های دور، تنها یک زبان وجود داشت. اما همین که مهاجرت انسان از قاره آفریقا به آسیا شروع شد، زبان های مختلفی ساخته شدند. قوم های مختلف برای ارتباط گیری با یکدیگر و ایجاد تمایز، هر کدام زبان مخصوص به خود را پرورش دادند. اما حالا می دانیم که همه زبان های مورد استفاده در دنیا، در واقع نسخه تکمیل شده از همان چند زبان اولیه هستند. به دلیل نیاز به رابطه با قوم های دیگر جهان، هیچگاه پیشرفت زبان متوقف نشد و عناصر زبان ها در یکدیگر ادغام شدند.

زبان اردو

زبان اُردو, متناوباً زبان لشکری زبان , زبان ملی کشور پاکستان و یکی از ۲۲ زبان ملی در هندوستان است. از نظر تعداد گویش‌ور اردو بیستمین زبان جهان است. این زبان از خانوادهٔ زبان‌های هندوآریایی است و از لحاظ تبارشناسی به فارسی نسبتاً نزدیک است. زبان‌های هندی و اردو در واقع دو گویش از زبان هندوستانی (هندی-اردو) هستند. اردو و هندی برای گویش‌وران یکدیگر قابل فهم هستند و شباهتشان از لحاظ واج‌شناسی و دستور به اندازه‌ای است که بیشتر زبان‌شناسان آنها را یک زبان واحد می‌دانند. اردوایرانی شده- اسلامی سازی زبان هندوستانی است. اردو گویشی از این زبان است که در پاکستان به کار می‌رود، با خط فارسی-عربی نوشته می‌شود، و مملو از واژگان تخصصی و ادبی فارسی و عربی است. اما هندی گویشی است که در هندوستان به کار می‌رود و با خط دیواناگری نوشته می‌شود و در انتخاب واژگان تخصصی و ادبی بر زبان سانسکریت تکیه می‌کند. زبان واحد هندوستانی از لحاظ مجموع گویشوران چهارمین زبان جهان است. اردو زبان مادری کمتر از هشت درصد مردم پاکستان است، اما نزدیک به نود درصد مردم این کشور اردو را بلدند و می‌توانند به این زبان صحبت کنند. لازم به ذکر است که برخی از مردم افغانستان هم به این زبان صحبت می کنند.

تاریخ زبان اردو

تا پیش از دوران تیموریان زبان فارسی در شبه قاره هند، به عنوان زبان داد و ستد فراگیر شده بود (نگاه به: زبان فارسی در شبه قاره هندوستان). پس از آنکه نوادگان تیمور لنگ، امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان هند را ایجاد کردند زبان فارسی زبان رسمی این امپراتوری بزرگ شد. در سده‌های ۱۰ و ۱۱ میلادی، سربازان زیادی به ناحیه سند آمدند که به زبان‌های فارسی، ترکی، عربی و … سخن می‌گفتند. در طول سالیان دراز از آمیزش این زبان‌ها با هم و با زبان محلی مردم، زبان اردو فراگیر شد. اردو یک واژه ترکی به معنی لشکر است و بیانگر زبانی است که در میان سربازان رایج شد.