آموزش زبان کردی/مقدمه

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد

زبان کُردی بخشی از خانواده زبانهای هندواروپائی است. این زبان با گویشهای متعدد خود عضو شاخه شمال شرقی این خانواده در قسمت زبان‌های هندو ایرانی و یکی از زبان‌های شاخه شمال غربی زبان‌های ایرانی (اوستایی – کُردی – فارسی – بلوچی – تاجیکی- پشتو) است که در بخش‌هایی از خاورمیانه که به آن سرزمین کُردستان گفته می‌شود به آن گفتگو می‌شود و با زبان فارسی قرابت نزدیکی دارد.

پروفسور ن. مکنزی نوشته‌است: که در نظر اول می‎توان انتظار داشت که منظور از زبان مادی زبان کُردی است.

همچنین ولادیمیر مینورسکی معتبرترین زبانشناس زبان کُردی این نظر را تایید می‌کند:

«اگر کُردها از نوادگان مادها نباشند، پس بر سر ملتی چنین کهن و مقتدر چه آمده‌است و این همه قبیله و تیرهٔ مختلف کُرد که به یک زبان ایرانی و جدای از زبان دیگر ایرانیان تکلم می‌کنند؛ از کجا آمده‌اند؟»

بدون تردید اشعار بابا طاهر در گویش کُردی جنوبی " لَکی" در قرن یازده میلادی و نوشته‌های آیین یارسان در گویش اورامانی و گورانی در قرن سیزده میلادی، بخشی از کهن ترین آثار ادبی کُردستان هستند.

از نظر جغرافیایی سرزمین کُردستان به قسمت‌هایی از ایران، ترکیه، عراق و سوریه گفته می‌شود. اما جمعیتهای پراکنده کُرد نیز در جمهوری آذربایجان، روسیه، ارمنستان، شمال خراسان و در مناطقی از استان گیلان (یعنی لوشان و چمخاله لنگرود) یافت می‌شوند.