آموزش شناخت قالب مثنوی
صفحه ۵ ►◄ آموزش شناخت قالب‌های شعر فارسی ►◄ صفحه ۲
از قالب‌های شعر فارسی است که معمولاً دارای ابیات زیادی است و برای سرودن داستان‌ها و مطالب طولانی کاربرد دارد. در این قالب، هر بیت دارای قافیه‌ای جداگانه است و به همین دلیل به آن مثنوی (به معنای دو تا دو تا) گفته می‌شود.
از بزرگ‌ترین سروده‌های ادبیات پارسی در قالب مثنوی، شاهنامهٔ فردوسی است. کلیله و دمنهٔ رودکی و آفرین‌نامهٔ ابوشکور بلخی نیز از اولین نمونه‌های مثنوی‌اند. از جمله دیگر سرایندگانی که از این قالب استفاده کرده‌اند می‌توان به مولانا جلال‌الدینْ محمد بلخی اشاره کرد که مطالب عرفانی خود را در قالب مثنوی و در اثری به نام مثنوی معنوی (معروف به مثنوی) سروده‌است. جامی و نظامی نیز از دیگر شاعران بزرگ‌اند که از این قالب استفاده کرده‌اند. این قالب شعری، ویژهٔ زبان فارسی است.
مثال از لیلی و مجنون نظانی گنجه‌ای:
| ای نام تو بهترین سرآغاز | بی نام تو نامه کی کنم باز؟ |
منبع
[ویرایش]ویکی‌پدیای فارسی