امور مالی شخصی
 |
این اثر با همکاری کاربران تکمیل می‌شود.
ابتدا در جریان گفتگوهای دیگران قرار بگیرید.
| مراحل توسعه ویکی‌کتاب | ||||
|---|---|---|---|---|
پراکنده:
|
در دست توسعه:
|
نیمه‌کامل:
|
توسعه‌یافته:
|
نوشتهٔ جامع:
|
امور مالی شخصی[ویرایش]
وضعیت مالی به طور کلی با چهار ربع اصلی مشاهده می‌شود.
- درآمد
- هزینه (هزینه)
- دارایی‌های
- بدهی
باید این چهار ربع را به گونه‌ای مدیریت کرد که بتواند امروز زنده بماند و همچنین در آینده (یعنی پس از بازنشستگی) نحوه مدیریت این چهار ربع
تولید درآمد[ویرایش]
مالیات[ویرایش]
مالیات بر درآمد
مالیات فروش
مالیات حق رای دادن
مالیات بر ارزش افزوده
مالیات‌های لوکس
خرج کردن[ویرایش]
این ماژول هزینه‌های زندگی شما را بررسی می‌کند. این روش کنترل هزینه‌ها و راههای بهترین لذت بردن از کاری که می‌کنید صرف می‌کند.
بودجه بندی
هدایا
خیریه
/پناه
خدمات رفاهی
خوراک
نگهداری از خانه
بیمه[ویرایش]
بدهی[ویرایش]
این ماژول مسئولیت‌های زندگی شما را بررسی می‌کند. بدهی‌ها با تعریف هزینه‌ای (یا هزینه) ایجاد می‌کنند. همانطور که از لیست زیر می‌بینید اینها علت گردش پول است.
پس انداز[ویرایش]
پس انداز با توجه به امور مالی شخصی بیشتر رشته است. با صرفه جویی کمی که بطور منظم صرفه جویی می‌شود می‌توانید بچه گربه‌های بزرگتری را بسازید این به دلیل علاقه زیاد است. هرچه زودتر شروع به پس انداز کنید، اگر نخواهید پس انداز خود را لمس کنید، علاقه شما به مرور زمان بیشتر می‌شود. به طور کلی پس انداز را می‌توان با هدفی که برای آن انجام شده است طبقه‌بندی کرد.
هدف اول صرفه جویی در صرفه جویی در روز بارانی است. براساس فرد، او باید در صورت اضطراری مبلغ مورد نیاز را در صورت کوتاهی دریافت کند. این مبلغ پس انداز باید به حساب بانکی موجود باشد به گونه‌ای که بتوانید به خواست خود برداشت کنید. پس از پس انداز بیش از این مقدار، باید بخشی از سرمایه‌گذاری شما شود. هدف دوم صرفه جویی در این است که به محض بازنشستگی، فرد امیدوار است به اندازه کافی پس انداز کند تا بتواند در آن زندگی کند. هدف سوم پس انداز این است که میراث را به یک خانواده یا یک دوست واگذار کنید. میراث جایی است که فرد پس انداز می‌کند و وقتی آنها می‌میرند، پول به اعضای خانواده می‌رود.
پس انداز مزایای مالیاتی
پس انداز خودکار
پرداخت بدهی
سرمایه‌گذاری[ویرایش]
سرمایه‌گذاری شامل استفاده از پول شما (یا پولی است که شما کنترل می‌کنید) برای به دست آوردن پول بیشتر. سرمایه‌گذاری‌ها بر اساس ماتریس ریسک و بازده طبقه‌بندی می‌شوند. اکثر مردم سرمایه‌گذاری‌های خود را بر اساس این که چگونه انتظار دارند بازنشسته شوند، چقدر می‌خواهند این پول دوام بیاورد و چگونه می‌خواهند بعد از بازنشستگی زندگی کنند، پایه‌گذاری می‌کنند. یک فرد مستمری بازنشسته که دارای پول است سرمایه‌گذاری کرده است و هرگز در لمس پول‌های سرمایه‌گذاری شده دست نمی‌زند بلکه بیشتر از علاقه‌ای که پول آنها را برای آنها ساخته است زندگی می‌کند. به عنوان مثال اگر شخصی بازنشسته باشد و بخواهد تا آخر عمر ۵۰٬۰۰۰ دلار زندگی کند، ممکن است ۱ میلیون دلار سرمایه‌گذاری در تلاش برای کسب ۵٪ از این سرمایه‌گذاری‌ها داشته باشد. آنها به این ترتیب در پایان سال ۵۰٬۰۰۰ ساخته‌اند که می‌توان آنها را برداشت کرد و هنوز هم ۱ میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
در زیر دسته‌های احتمالی قرار دارند:
ریسک بالا = بازده بالا
این فرمول بیانگر این است که شخصی که مایل به سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ریسک پذیر است ، انتظار بازدهی بالاتری در این دارایی‌ها دارد. مثال خوب سرمایه‌گذاری‌های پرخطر عبارتند از: سهام تک سهام کلاه‌های کوچک سهام کلاه‌های بزرگ سهام فرار
کم خطر = بازده کم
این فرمول نشان می‌دهد که شخصی که می‌خواهد سرمایه‌گذاری‌های تضمین شده‌ای ایمن داشته باشد ، انتظار بازده کم دارد. افرادی که معمولاً در گزینه‌های امن تر سرمایه‌گذاری می‌کنند، تمایل به اعتماد به بازار ندارند و تردیدهای قابل توجهی دارند. نمونه‌هایی از گزینه‌های کم خطر عبارتند از: صندوق‌های متقابل (متناسب با سهام و اوراق قرضه) قبض‌های خزانه دار اوراق بهادار دارای رتبه سه
به طور کلی می‌توان سرمایه‌گذاری خود را در بالاتر از دو طبقه قرار داد. یک شخص نمی‌خواهد همه پول خود را در سرمایه‌گذاری قرار دهد. بیشتر افراد یک شبکه ایمنی می‌خواهند، بنابراین باید درصد مشخصی از پول خود را به صورت نقدی نگه دارند. بهترین کاری که یک سرمایه‌گذار می‌تواند برای برنامه ریزی بازنشستگی انجام دهد، تنوع بخشیدن به سبد سهام آنها است (اصلاً همه تخم مرغهای خود را در یک سبد قرار ندهید). متنوع سازی یک سبد پرتفوی برای سرمایه‌گذار ریسک کمتری دارد اما باز هم بازده مناسبی دارد. دلیل این امر این است که سرمایه‌گذار می‌تواند انتظار داشته باشد که درصد کل سبد شما تغییر نکند و فقط سهام خود را داشته باشد.
نسبتی که در آن باید سرمایه‌گذاری بین دو دسته توزیع شود، براساس اشتهای ریسک فرد است. آپاتیت ریسک فرد می‌تواند تابعی از سن و کل دارایی باشد. اگر فردی جوان تر باشد، می‌تواند سرمایه بیشتری در راههای خطرناک تر سرمایه‌گذاری کند زیرا می‌تواند از ضرر بهبود یابد. اگر شخص در حال حاضر دارایی‌های بسیار بالایی داشته باشد می‌تواند برای بدست آوردن بازده بیشتر، میزان مواجهه خود با سرمایه‌گذاری‌های خطرناک را افزایش دهد. اگر شخصی قبلاً بازنشسته شده باشد، ممکن است بخواهد سرمایه‌گذاری در سرمایه‌گذاری‌های ایمن را تولید کند که درآمد تضمین شده کم داشته باشد، زیرا آنها هیچ منبع درآمد دیگری در آن وارد نمی‌شوند، بنابراین نمی‌خواهند شانس از دست دادن آن را بگیرند.
برنامه ریزی بازنشستگی[ویرایش]
بازنشستگی
امنیت اجتماعی
/مدیکر
وام‌های معکوس
سالانه
IRAها
برنامه ریزی املاک
منابع[ویرایش]
- مشارکت کنندگان در ویکی‌کتاب انگلیسی