بررسی موردهایی از اخلاق حرفهای/آرون سوارتس و آزادی اطلاعات
اوان زندگی سوارتس
[ویرایش]آرون سوارتس معروف به پسر اینترنت در سال ۱۹۸۶ در شهر شیکاگو واقع در ایالت ایلینوی به دنیا آمد. پدر او رابرت سوارتس وی را از سن پایین با برنامهنویسی رایانهای آشنا کرد. آرون خیلی زود به یک برنامهنویس مستعد و علاقهمند تبدیل شد. آرون در زندگیاش آزادی اطلاعات را در برنامهنویسیهایش به کار میگرفت. او در ۱۳ سالگی برنده جایزه ArsDigita شد. این جایزه به نوجوانانی داده میشود که در زمینه طراحی وبگاههای «مفید، آموزشی و تعاملی» فعالیت میکنند. تنها دو سال بعد به نهار کاری کرییتیو کامنز ساخته لارنس لسیگ دعوت شد. لسیگ که خود یک فعال جریان اطلاعات بود تأثیر مهمی در زندگی آرون بر جا گذاشت. سوارتس و لسیگ یک بار دیگر یکدیگر را در دانشگاه استنفورد ملاقات کردند جایی که لسیگ استاد سوارتس بود.
از دیگر کوششهای سوارتس میتوان به بنیانگذاری اینفوگامی در ردیت و مشارکت در بنیانگذاری ردیت، جوتیت و Demand Progress (یک گروه فعال در زمینه آزادی اطلاعات) اشاره کرد.
آزادی اطلاعات
[ویرایش]آزادی اطلاعات به حق آزادی بیان در عرصه اینترنت و فناوری اطلاعات گفته میشود.
قانونگزاری آزادی اطلاعات
[ویرایش]در دولت فدرال، قانون آزادی اطلاعات ۱۹۶۶ اجازه انتشار کامل یا نیمه اطلاعاتی که قبلاً منتشر نشدهاند را میدهد. این کار عمدتاً توسط خبرگزاریها جهت انتشار خبر انجام میگیرد. با این وجود قانون جلوگیری از سرقت آنلاین (سوپا) یک نسخهای است که توسط مجلس نمایندگان آمریکا تدوین شده است و به دولت توانایی رگولاتوری انتقال اطلاعات را میدهد.
مخالفان سوپا معتقدند این قانون، جلوی آزادی اطلاعات و نوآوری را میگیرد و دولت را قادر میسازد از طریق تقویت آنلاین کپیرایت، دسترسی به همه دامنههای اینترنتی را مسدود (بلاک) کند.
ویکیپدیا
[ویرایش]ویکیپدیا یک دانشنامه آنلاین (برخط) آزاد است که در سال ۲۰۰۱ راهاندازی شده است. همه میتوانند در کنار ۱۰۰ هزار کاربر فعال، محتوای مقالههای آن را ویرایش کنند. در عرض ۱۲ سال، ویکیپدیا به ششمین وبگاه بزرگ در جهان تبدیل شد و به صورت یک فروم برای مشارکت و دسترسی آزاد به اطلاعات عمل میکند. اگر چه عدهای بر این باور بودند ویکیپدیا معتبر نباشد، مطالعههای اخیر نشان میدهد ویکیپدیا حداقل به اندازه دانشنامه بریتانیکا دقت دارد. ویکیپدیا در کنار ردیت با قرار دادن یک بنر در مخالفت با سوپا، به جنگ برای آزادی اطلاعات دست زد.
کریتیو کامنز
[ویرایش]پروانه کریتیو کامنز یک کپیرایت است که به مالک اثر اجازه میدهد با جملات خود مشخص کند چطور دیگران از اثرش استفاده کنند. انتقادهایی در باب پیچیده بودن پروانه کریتیو کامنز و نیز تنوع آن که شامل شش نوع است وجود دارد. انتقادها از این رو است که این ۶ گونه مختلف پروانه کریتیو کامنز، نه تنها هیچ حفاظت فراتری را از آثار فراهم نمیکنند بلکه ظن آن میرود که منجر به تباهی سامانه کپیرایت (حق تکثیر) شوند.
جیاستور
[ویرایش]ایده بنیادی ایجاد کتابخانههای آنلاین دیجیتال این است که هزینههای بالای اشتراک را کاهش دهیم و دسترسی راحتتر و ارزانتر را به مقالههای پژوهشی فراهم کنیم. یکی از انتقادهایی که به کتابخانههای آنلاین میشود این است که درآمدی که حاصل میشود به جای اینکه به دست نویسندگان و پژوهشگران برسد، به افراد صاحب مجلههای علمی داده میشود.
ویکیلیکس
[ویرایش]در سال ۱۹۶۹، دانیل السبرگ اوراق طبقهبندی شدهای از پنتاگون را از طریق روزنامه the New York Times منتشر کرد. السبرگ موفق شد از تلاشهایی که برای محکوم کردن او انجام شده بود بگریزد و نزد مردم به دلیل افشای اعمال آمریکاییها در ویتنام به عنوان یک قهرمان شناخته میشود.
در سال ۲۰۰۶ فعال استرالیایی جولین آسانژ وبگاه ویکیلیکس، وبگاهی برای اشتراک آزادانه اطلاعات محرمانه و اخبار درز کرده و مدیای طبقهبندی شده را پایهگذاری کرد؛ البته دست تقدیر برای جولین آسانژ کمی متفاوت از دانیل السبرگ بود. سازمان ویکیلیکس کوشید برای رسیدن به اهداف خود «فناوریهای امنیتی پیشرفته را با روزنامهنگاری و اصول اخلاقی» ترکیب کند. ویکیلیکس برای حفظ هویت کاربران ثبتنام کرده خود، یک «دراپباکس آنلاین ناشناس» به آنها ارائه کرد.
ویکیلیکس مقالههای جدیای مثل مقالههایی درباره زندان گوآنتانامو منتشر کرده است. ویکیلیکس منتقدانی از جمله Steven Aftergood داشته است که گفته است ویکیلیکس به قانون و حقوق فردی افراد احترام نگذاشته است و گزارشگران بدون مرز گفته است: انتشار گزارشهای طبقهبندی شده یک مشکل بزرگ از نظر روششناسی و اطمینانپذیری دارد. هر دوی اینها به این نکته اشاره کردهاند که ویکیلیکس نام افراد افغان را که با آمریکاییها همکاری میکردند منتشر نکرده است؛ احتمالاً به این دلیل بوده است که با خط مشی ویکیلیکس که معتقد است نباید جان افراد بیگناه به خطر بیفتد سازگاری دارد.
دردسرهای حقوقی سوارتس
[ویرایش]سوارتس در سال ۲۰۰۸ اقدام به دانلود ۲٫۷ میلیون سند فدرال از سامانه قضایی PACER نمود؛ این سامانه یک پایگاه داده آنلاین که توسط دستگاه قضایی آمریکا نگهداری میشود. هرچند سوارتس این اسناد را به طور عمومی منتشر کرد، کسی او را محکوم نکرد زیرا دسترسی به این فایلها از پیش آزاد و در اختیار همگان بود.
دو سال بعد، سوارتس اقدام به دانلود حجمی به همان بزرگی از فایلها از جیاستور نمود. به عنوان یک دانشجوی فلوی دانشگاه هاروارد سوارتس ذسترسی کامل برای جیاستور و محتوایش را داشت. سوارتس به جای اینکه در دانشگاه هاروارد فایلها را دانلود کند، به مؤسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی) رفت و میلیونها فایل را در یک لپتاپ دانلود و آن را در جایی درون یک کمد در دانشگاه مخفی کرد. در اوایل جنوری ۲۰۱۱ سوارتس توسط پلیس MIT دستگیر شد و سپس به دلیل خفتگیری دادههای الکترونیک و دسترسی غیرمجاز به شبکه رایانهای محکوم شد. پس از گذشت مدت زمانی در همان سال، ایالت ماساچوست تمام جریمهها را حذف کرد.
در نهایت در سال ۲۰۱۳ سوارتس در منزل شخصیاش در نیویورک خود را حلقآویز کرد. عقیده مردم بر این است که سوارتس به دلیل فشارهای قضاییای که ماساچوست بر وی وارد کرد خودکشی کرده است.