بررسی موردهایی از اخلاق حرفه‌ای/نیمبی‌گرایی
|
نویسنده یا نویسندگان این کتاب به منظور فرانسوی‌زدایی از زبان فارسی، ماه‌های میلادی (عیسوی) را به جای تلفظ فارسی ایرانی به صورت تلفظ فارسی افغانی نوشته‌اند |
نیمبی‌گرایی (Nimbyism) از واژه NIMBY (در حیاط خلوت من نباشد) گرفته شده است و عبارت است از مخالفت افراد جامعه با پروژه‌هایی که در نزدیکی خانه‌هایشان ساخته می‌شوند و دارای آثار منفی هستند. پروژه‌هایی مثل راه‌آهن، بزرگراه، دفن پسماند و مکان‌های دفن پسماندها، پسماندهای خطرناک و تجهیزات هسته‌ای، فرودگاه، پناهگاه بی خانمان‌ها، مسکن افراد کم‌درآمد، زندان ها، مدارس، و حتی مراکز همایش‌ها و استادیوم‌های ورزشی همگی مواردی از مسائل نیمبی را به پیش می کشند.
واژه نیمبی نخستین بار توسط Emilie Travel Livezey در سال ۱۹۸۰ ابداع شد. وی در مقاله خود با عنوان «زباله‌های خطرناک» بیان کرد: امروزه مردم به طور کامل از خطر زباله‌های شیمیایی آگاه هستند. حتی فکر ایجاد یک لندفیل (محل دفن زباله) در نزدیکی خانه‌هایشان یک کفر آمریکایی‌ها را در می‌آورد.
روش انتخاب سایت لندفیل
[ویرایش]عوامل مختلفی در انتخاب سایت لندفیل دخیل هستند ولی به طور کلی می‌توان ایت عوامل را در سه رده دسته‌بندی کرد: زیست‌محیطی، مهندسی، اقتصادی. در آمریکا هر ایالت مسئول انتخاب یک تیم چمد نفره از متخصصان برای انتخاب محل لندفیل است. پس از اینکه تیم منتخب یک محل را انتخاب می‌کند سازمان EPA به ارزیابی آثار زیست‌محیطی اقدام می‌کند. این ارزیابی زیست‌محیطی یک ابزار قانون‌گزاری تحت مدیریت EPA است که اثرات احتمالی مخرب بر روی سلامت انسان‌ها، آثار زیانبار زیست‌محیطی و ریسک‌های اکولوژیک را بررسی می‌کند. به نظر می‌رسد این فرآیند بدون سوگیری باشد اما در موردهای مثال‌زده شده در ادامه خواهیم دید چگونه به شهروندان آسیب می‌زنند.