پرش به محتوا

تقویم‌های جهان/تقویم ایرانی

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد
' تقویم ایرانی تقویم چینی
تقویم‌های جهان


تقویم ایرانی یا هجری خورشیدی در ایران و افغانستان به صورت رسمی کاربرد دارد و یکی از دقیق‌ترین تقویم‌های جهان است. در این تقویم سال ۱۲ ماه دارد و آغاز سال، نوروز، همزمان با اعتدال بهاری در ایران با ساعت رسمی ایران به طور خاص تهران طول جغرافیایی ۵۲٫۵ درجه شرقی گرینویچ می‌باشد.[۱]

در مصوبه ۲۴ اسفند ۱۳۵۴ مبدأ تقویم ایرانی از هجرت محمد پیامبر اسلام به تاریخ تقریبی تاجگذاری کوروش بزرگ تغییر یافت. به نظر کارشناسانی که این تصمیم را گرفتند، «تقویم هجری خورشیدی نه ملی است و نه اسلامی زیرا این تقویم مبنای اسلامی ندارد و تقویم مذهبی تمامی مسلمانان جهان هجری قمری است. ایرانیان نیز بر طبق تقویم هجری قمری آن اعیاد و مراسم سوگواری، روزه و حج خود را تعیین می‌کنند. در حالی که تقویم هجری شمسی در هیچ کشور اسلامی در جهان معمول نیست و کاربردی ندارد.»

بعضی از تقویم‌هایی که در گذشته در ایران کاربرد داشته یا دارند عبارتند از: زرتشتی، یزدگردی، طبری، هخامنشی (پادشاهی). در دوران سلجوقیان و به دستور جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی، در تقویم یزدگردی اصلاحاتی انجام گرفت و با تغییر مبدا به سال تاجگذاری سلطان نام آن را تقویم جلالی نهادند. تقویم جلالی شامل ۱۲ ماه ۳۰ شبانه‌روزی و ۵ یا ۶ شبانه‌روز اضافی بود، روزهای اضافی به آخر برج حوت (اسفندارمذ) افزوده می‌شد.

منابع

[ویرایش]