زبان برنامه نویسی سی/مقدمهای بر فایلهای سرآیند
![]() |
![]() |
همانطور که نرم افزار هایی مانند فتوشاپ برای راحت تر شدن کار، امکاناتی را در دسترس کاربران قرار می دهند، تا سریعتر و بهتر کار هایشان را انجام دهند، زبان های برنامه نویسی نیز این کار را می کنند. معمولا هر زبان برنامه نویسی امکاناتی مانند خروجی، ورودی، فایل سیستم، ریاضیات و ... را در اختیار برنامه نویس قرار داده است. به این امکانات کتابخانه یا به انگلیسی: Library، می گویند که برای سرعت بخشیدن به کامل کردن الگوریتم و برنامه است.
کتابخانه ی زبان برنامه نویسی سی، حاوی چندین فایل که به آنها سر آیند یا به انگلیسی: Header، می گویند، است. این سرآیند ها شامل توابع اعلان شده ای است که می توان با پیش پردازنده ی include آنها را شامل شد. اما بدنه ی توابع اعلان شده هنگام کامپایل یا ترجمه کد توسط کامپایلر، توسط فایل های زبان برنامه نویسی سی دیگر (c.) به صورت خودکار کامپایل یا ترجمه می شود.
در اصل، یاد گرفتن کتابخانه ی استاندارد یا اصلی هر زبان برنامه نویسی از جمله زبانی مانند سی، حداقل ۲ یا ۳ سرآیند، برای یاد گرفتن این زبان نیاز می باشد. کتابخانه ی اصلی سی، کتابخانه ی استاندارد سی یا به انگلیسی: C Standard Library، نام دارد که بین تمامی سیستم عامل و کامپایلر ها مشترک است. تا الان ممکن است با چندین سرآیند مانند stdio.h بر خورده باشید. stdio، سرآیند توابع ورودی و خروجی کتابخانه ی استاندارد می باشد مخفف : Standard Input Output ترجمه: ورودی و خروجی استاندارد (نکته: استاندارد به کتابخانه ی استاندارد اشاره دارد) می باشد.