پرش به محتوا

فرهنگ نجوم/اخترفیزیک/ستاره

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد
اخترفیزیک ستاره ماده میان ستاره ای
فرهنگ نجوم


یک ناحیه تولید ستارگان در ابر ماژلانی بزرگ، تصویر از اسا و ناسا

ستاره: ستاره‌ها گوی‌های گازی و سوزانی همانند خورشید هستند که به لحاظ فاصله زیادشان به صورت یک نقطه دیده می‌شوند، حتی اگر آنها را با قوی‌ترین تلسکوپ هم مشاهده کنیم. در مرکز هر ستاره کوره اتمی بسیار بزرگی وجود دارد که با ایجاد انرژی ستاره را درخشان می‌کند. ستاره ها ممکن است تا قبل از نابودیشان میلیون ها سال بدرخشند.

زندگی یک ستاره از رمبش گرانشی یک سحابی گازی آغاز می‌شود که عمدتاً شامل هیدروژن به همراه هلیم و کمی از عناصر دیگر است. وقتی که چگالی هسته ستاره به اندازه کافی می‌رسد، هیدروژن در فرایندی پایدار توسط همجوشی هسته‌ای به هلیم تبدیل شده و انرژی فراوانی آزاد می‌شود. یک ستاره حداقل در بخشی از عمر خود، به دلیل همجوشی هسته‌ای هیدروژن به هلیم در مرکز آن، می‌درخشد.