پرش به محتوا

لاتک/فونت و رنگ

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد

بسته رنگ‌ها از رنگ پشتیبانی می‌کند. با این بسته هم قادرید رنگ نوشته‌ها را به دلخواه خودتان تنظیم کنید هم رنگ پشت‌‌زمینه را. در مورد بیشتر سندها، خانواده‌های فونت، متن تاکیدی و کدگزاری فونت مهم هستند. سایر بخش‌ها برای ماکرونویس‌ها یا کاربردهای خاص نیاز می‌شود.

مقدمه

[ویرایش]

فونت‌های دیجیتالی تاریخچه‌ای دارند بس مفصل و پیچیده. لاتکس البته در اصل از فونت خودش موسوم به MetaFont استفاده می‌کرد. این فونت از ابداعات دکتر نوث است. خانواده فونتی که پیش‌فرضی برای تکس و دوستانش (از جمله لاتکس) وجود دارد، فونت Computer Modern است. این فونت‌ها کیفیت بالایی داشته و از نظر فنون چاپ، قابلیت‌های خوبی دارند.

کامپایلرهای استاندارد تکس به شما اجازه می‌دهند که بتوانید از فونت‌های دیگری نیز استفاده کنید. این فونت‌ها از انواع مختلف هستند مثل PostScript Type1/Type3 و Bitmap. فونت‌های Type1 فونت‌هایی هستند که گرافیک برداری داشته و در پی‌دی‌اف تکس از آن‌ها استفاده می‌شود. فونت‌های bitmap گرافیک تصویری داشته و معمولا کیفیت‌شان پایین است و با یک بزرگنمایی به آسانی مشخص می‌شود. فونت‌های Type3 را معمولا برای ادغام کردن با Bitmap استفاده می‌کنند. باید توجه کرد که فونت‌ها اول بار که نیاز هستند ساخته می‌شوند و زمان گردآوری‌شان (کامپایل) طولانی است.

با این حال سیستم فونت MetaFont سیتم کاملا پیچیده‌ای است ضمن اینکه امروزه اکثر فونت‌‌ها TrueType با پسوند (ttf) و OpenType با پسوند (otf) هستند. با کامپایلرهای امروزی تکس مثل زی‌تکس و لوآتکس قادرند می‌توانند از این فونت‌ها در سندهای لاتکس استفاده کنند. اگر قصد دارید در کامپایلرهای استاندارد کارتان را به خوبی انجام دهید، چاره‌ای ندارید جز اینکه از ابتدا این دو نوع فونت را به فونت قابل استفاده برای لاتکس (برای مثال به فونت Type1 ) تبدیل کنید.

خانواده فونت

[ویرایش]

فونت‌ها خانواده‌های مختلفی دارند مثل Times، Computer Modern، Arial و Courier. برای لاتکس فونت پیشفرض، Computer Modern Roman است.

تاکید

[ویرایش]

برای تاکید کردن روی یک واژه یا جمله خاص استفاده از فرمان \emph{text}است.

\emph{text}