لوح‌های نوری/سی‌دی
|
|
سی‌دی یک اسم اختصاری است که به معنی لوح فشرده می‌باشد. نخستین تلاشها برای تولید سی دی در سال ۱۹۷۰ توسط شرکت فیلیپس صورت گرفت. این تلاشها ابتدا با هدف تولید دیسکهایی تحت عنوان ALP صورت گرفت که بتوانند جایگزین مناسبی برای صفحات گرامافون معروف آن زمان یعنی «وینیل» Vinyl Records باشند.
امروزه انواع مختلفی از سی‌دی‌ها وجود دارند:
- CD-ROM: توسط کارخانه بر روی آن نوشته شده است. بنابراین شما نمی‌توانید روی این نوع سی‌دی رایت کنید.
- CDR: می‌توان بر روی آن‌ها اطلاعات ذخیره کرد. این نوع در واقع همان سی دی خام رایج در بازار بوده و عملیات رایت بر روی آن توسط کاربر صورت می‌گیرد.
- CD-RW: علاوه بر اینکه می‌توان بر روی آن‌ها اطلاعات ذخیره‌سازی کرد، امکان پاک کردن اطلاعات و ذخیره کردن اطلاعاتی جدید وجود دارد.
ویژگی‌های سی‌دی[ویرایش]
رایج‌ترین نوع سی‌دی، با قطر ۱۲ سانتی‌متر است که ظرفیت دخیره صوتی ۷۴ یا ۸۰ دقیقه را داراست. ظرفیت داده این سی‌دی برابر با ۶۵۰ یا ۷۰۰ مگابایت است. قابلیت نوشتن داده بیش از حد تعیین شده بر روی سی‌دی، سراندازه کردن (oversizing) یا سر رایت کردن (overburning) نامیده می‌شود.