کتاب آشپزی/آش ماش

آش ماش از غذاهای محلی استان یزد است. یکی از آش‌های ویژه شهرستان مهریز است. مواد آن سبزی و ماش و گاهی سیب‌زمینی ریز است. در منشاد این آش را در زمستان برای صبحانه می‌پزند و در زمان مراسم عزاداری و روز دفن میت یکی از نزدیکان صاحب عزا می‌پزد و به خانه عزادار می‌برد. ایرانیان قدیم ماش را « مِچ » می گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفت. یکی از اصیل ترین غذاهای ایرانی در استان گلستان آش ماش است.

دستور شماره یک

1. ماش: ۱ پیمانه
2. برنج: نصف پیمانه
3. سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): ۱ و نیم پیمانه خرد شده (تقریبا)
4. رب گوجه: ۱ قاشق غذاخوری
5. نمک، فلفل، زرچوبه
6. پیاز داغ
7. نعناع داغ

طرز پخت:

این که می گم این آش زود آماده می‌شود واسه اینه که ماش احتیاج به خیسوندن نداره. برنج را قبل از شروع به کار خیس بدین .. ماش رو با ۲ قاشق پیاز داغ و نمک و زرچوبه و ۴ لیوان آب داغ می‌گذاریم بپزد وقتی ماش باز شد و نیم پز شد، برنج خیس خورده را بهش اضافه می‌کنیم و با درنظر گرفتن اینکه برنج آب می بره، آبش را اندازه می‌کنیم. هر از گاهی هم می‌زنیم تا برنج ته نگیره ... برنج باید خوب وا بشه. وقتی حسابی نرم شد، سبزی را اضافه می‌کنیم... رب گوجه و نمک و فلفل را توی روغن کم، تفت می‌دهیم و توی آش می‌ریزیم. ادویه اش را میزان می‌کنیم و می‌گذاریم آش جا بیفته ... سر بزنین بهش و هم بزنین تا ته نگیره... توی روغن داغ، نعناع خشک را می‌ریزیم و هم می‌زنیم و زود از روی حرارت برمی داریم تا سیاه نشه. موقع سرو، روی آش رو با کمی کشک، پیاز و نعناع داغ تزیین می‌کنیم... این آش سیر داغ ندارد.

جستارهای وابسته

• کتاب آشپزی/آش رشته

منابع

• [ دستور شماره یک از سایت هانی شیف]