ایران هراسی آخر تا کجا؟/فیلم‌های ضد ایرانی ساخت آمریکا

'

فیلم‌های ضد ایرانی ساخت آمریکا

فیلم‌های ضد ایرانی ساخت فرانسه

ایران هراسی آخر تا کجا؟

بدون دخترم هرگز

خانمی آمریکایی که به همراه همسرش به ایران می‌آید و سپس دیگر نمی‌تواند برگردد و بعد با زجر تمام فرار می‌کند. به نوشته سایت MovieMag داستان فیلم کاملاً یک طرفه بود، اقرار در فیلم به وفور یافت می‌شد، خانوادهٔ ایرانی در این فیلم علاقه‌ای به زندگی طبیعی نداشت و دائماً از باید و نبایدها و بد بودن صحبت می‌کرد (در این فیلم بد و خوب وجود نداشت و در کل ایرانیها بد بودند). مردان ایرانی همه متجاوز بودند! و... البته اطلاعات اندک دینی نویسنده فیلم، مهمترین دلیلی شد که این فیلم را نه در آمریکا بلکه در هیچ جای دنیا قبول نکنند. «بدون دخترم هرگز» یکی از فیلمهایی است که در خود آمریکا که مردمش معمولاً هیچ چیز دربارهٔ دنیا نمی دانند هم با استقبال کمی مواجه شد زیرا معتقد بودند که فیلم واقعی نیست.

۳۰۰

به جز یک اکشن سه بعدی، چیز دیگری برای ارائه نداشت. اما چیزی که ما ایرانیان را شگفت زده کرد، تصویری بود که از ارتش ایران در زمان جنگ با اسکندر یونانی نشان داده می‌شد. در این ارتش همه جور موجود و هیولایی به چشم می‌خورد. سربازان سیاه پوست که مشخص نیست در آن زمان در کجای ایران زندگی می‌کردند! و البته خود خشایارشاه که خود را خدا می‌خواند! همه ما می‌دانیم که ایرانیان در زمان وقوع این جنگ یکتاپرست بودند (زرتشتی) و هیچگاه خشایارشاه خود را خدا ننامید اما او در این فیلم بارها این جمله را تکرار می‌کند.

سنگسار ثریا

فیلمی عجیب و غریب که حتی مکان وقوع داستانش هم به درستی مشخص نبود. این فیلم دربارهٔ زنی به نام ثریا بود که به دلیل اعتقاد بر باورهایش و ایستادگی در برابر شوهرش، از طرف وی به ارتباط نامشروع با مردی دیگر متهم شد و آخرش هم سنگسار می‌شود! انسانهایی که در فیلم «سنگسار ثریا» حضور دارند کوچکترین شباهتی به یک انسان ایرانی ندارند و مشخص نیست که سازندگان چگونه به چنین موجوداتی نام ایرانی داده‌اند. موضوعات ریز و درشت در فیلم «سنگسار ثریا» یکی پس از دیگری به صورت اشتباه به مخاطب ارائه می‌شود و تماشاگر ناآگاه هم چاره ایی به جز توهین بر مردم ایران نمی‌بیند! این فیلم در زمان اکران به شدت تحویل گرفته شد و همان‌طور که انتظار داشتم، کلی هم بد و بیراه نصیب ایرانیان به دلیل فرهنگ وحشی صفتشان کرد!. همان‌طور که گفتم قانون سنگسار در کشور ایران وجود دارد و بحث‌های بودن یا نبودنش هم دنبال می‌شود، اما اینکه با استفاده از این موضوع فیلمی سرتاسر اشتباه (غارت منزل زنی که مرده توسط اهالی ده!) ساخته شود، موضوعی است که قلب ایرانیان را آزرده می‌کند.

کشتی‌گیر

فیلم «کشتی‌گیر» با بازی میکی رورک یکی از فیلمهای خوب سال ۲۰۰۸ آمریکا بود اما متأسفانه در اواخر فیلم هنگام مبارزه رندی با یک مبارز سرسخت همه چیز به یکباره ناخوشایند می‌شود! حریف او در مبارزه فردی است به نام آیت الله! که در ادامه آن داستان پرچم شکستن و... اول از همه باید این سؤال را از سازندگان پرسید که به واقع آنها چند نفر ایرانی را دیده‌اند که اسمشان «آیت الله» باشد؟! البته واضح و روشن است که هدف از انتخاب این نام، چیزی بیشتر از یک اسم بوده است و صحنه شکستن پرچم ایران نیز این داستان را تکمیل می‌کند.

شرایط

این فیلم اگرچه جدی و مصمم است، اما تصویری خلاف واقع از آنچه که در کشورمان وجود دارد ارائه کرده است. فیلم مغلطه ایی است از انواع و اقسام مشکلات که همه آنها در یکجا جمع شده‌اند. دین و مذهب، همجنسگرایی، سرکوب، آزادی و موضوعاتی از این دست، در فیلم «شرایط» به شکل کاملاً مضحک و ناشیانه ایی مورد بررسی قرار گرفته است. شرایط دربارهٔ دختری به نام عاطفه و دوست صمیمی اش شیرین که عاشق جشن‌های شبانه و رقص و مشروب هستند. پس از مدتی این ۲ در می‌یابند که احساساتشان کمی فراتر از ۲ دوست معمولی است و به همین جهت به همجنس بازی روی می‌آورند.

مریم کشاورز کارگردان این فیلم که سال هاست ایران را به چشم ندیده است، سعی کرده در شرایط مشکلات جوانان را زیر ذره بین ببرد و به دنیا نشان دهد که مشکلات جوانان ایرانی چیست. اما نهایت مواردی که او توانسته به آن فکر کند این است که «جوانان مواد مخدر می‌خواهند، پارتی می‌خواهند، فرار از مدرسه می‌خواهند، همجسگرایی می‌خواهند و... «خانم کشاورز پیش از ساخت این فیلم با مسئولین جشنواره ساندنس دربارهٔ ساخت این فیلم صحبت کرده بود و آنها هم اعلام کردند که خانم کشاورز را حمایت خواهند کرد!. نتیجه تعامل آنان در فیلم «شرایط» ظهور کرده است: شخصیت‌های ایرانی، رابطه جنسی آمریکایی!