فرهنگ نجوم/اخترفیزیک/نمودار HR
< فرهنگ نجوم | اخترفیزیک
| تحول ستاره ها | نمودار HR | ذرات کیهانی |
| فرهنگ نجوم |
در اوایل قرن بیستم، اِنجار هرتسپرانگ در دانمارک و هنری راسل در دانشگاه پرینستون آمریکا ، نموداری از درخشندگی ستارگان نسبت به دمای آنها رسم نمودند که به نمودار هرتسپرانگ راسل (نمودار H-R) معروف شده است. هر دو محور این نمودار، لگاریتمی هستند. محور x دما را نشان می‌‌‌دهد و محور عمودی بیانگر روشنایی است.
رشته اصلی[ویرایش]
ستاره ها بر روی نمودار H – R به طور بی قاعده توزیع نمی شوند.
حدود ۹۰ % از همه ی ستاره ها بر روی یک نوار باریک قطری که از گوشه ی بالای چپ نمودار H – R (ستاره های گرم و پر فروغ ) تا گوشه پایین راست (ستاره های سرد کم فروغ) امتداد یافته قرار می‌گیرند. این نوار قطری را رشته های اصلی می‌نامند.
خورشید ما بر روی رشته اصلی جای دارد .
- همه ستارگان رشته اصلی که از خورشید گرم ترند ، از خورشید پرنورتر و بزرگتر نیز هستند مثل شعرای یمانی
- همه ستارگان رشته اصلی که از خورشید سرد ترند ، از خورشید کم نور تر . کوچکتر نیز هستند مثل: پروکسیمای قنطروس
- تذکر: اظهارات فوق درباره ستارگان رشته اصلی صدق می کند، ۱۰ % باقیمانده ستاره ها از مسیر رشته اصلی تبعیت ندارند.
نمودار[ویرایش]
