مدل ذهنی/تاریخچه

مدل ذهنی

تاریخچه

مدل‌های ذهنی و استدلال

مدل ذهنی به عنوان سیستم دینامیکی

تاریخچه

باور بر این است که اصطلاح مدل ذهنی در سال ۱۹۴۳ توسط کنت کریک در کتاب ماهیت توضیح مطرح شده است. ژرژ هنری لوکت در کتاب نقاشی های کودکان (Le dessin enfantin) که در سال ۱۹۲۷ توسط آلکان (پاریس) منتشر شد، استدلال کرد که کودکان مدل های درونی را ایجاد می کنند، که این دیدگاه متاثر از دیگر روان شناسان کودک، ژان پیاژه، می باشد.

فیلیپ جانسون-لیرد در سال ۱۹۸۳ کتاب مدل های ذهنی: به سوی علوم شناختی زبان، استنتاج و آگاهی را منتشر کرد. همچنین در همان سال، ددر گنتنر و آلبرت استیونس مجموعه ای از فصل ها را در یک کتاب تحت عنوان مدل های ذهنی ویرایش کردند. خط اول کتاب آنها مفهوم را بیشتر توضیح می دهد: "یکی از ویژگی های این فصل تمرکز بر آشکارسازی می باشد؛ دیدگاه های مردم در مورد جهان، خودشان، توانایی های خود و وظایفی که از آنها خواسته شده است یاد بگیرند، به شدت وابسته به مفهوم سازی است که آنها به کار می گیرند." (کتاب مدل ذهنی)

از آن پس، بحث و استفاده از این مفهوم در تعامل انسان - کامپیوتر و قابلیت استفاده توسط پژوهشگرانی همچون دونالد نورمن و استیو کروگ وجود داشته است (کتاب مرا به فکر وادار مکن). والتر Kintsch و Teun A. ون Dijk، با استفاده از مدل وضعیت ارتباط مدل های ذهنی را برای تولید و درک گفتمان نشان داد. (کتاب: استراتژی تفکر گفتمان، ۱۹۸۳).