اچ‌تی‌ام‌ال/عنصرها

یک عنصر اچ‌تی‌ام‌ال معمولا شامل یک برچسب ‏‎‎شروع‎‎‏ و ‏‎‎پایان‎‎‏، همراه با محتوای واردشده در آن است:

‎

<tagname>‎محتوای برچسب‎</tagname>

‎‏

	‎نکته:‏
	عنصرهای اچ‌تی‌ام‌ال بدون محتوا، عنصرهای تهی نامیده می‌شوند. عنصرهای تهی برچسب پایانی ندارند، مانند عنصر ‏‎<br>‎‏ (که یک سطر را می‌شکند).

عنصرهای تودرتو

عنصرهای اچ‌تی‌ام‌ال می‌توانند تودرتو باشند (عنصرها می‌توانند حاوی عنصرهای دیگری باشند).

کلیه عنصرها، محتوای تودرتوی عنصر اصلی ‏‎<html>‎‏ هستند. ‏ این یک مثال از عنصرهای تودرتو است:

<html>
<body>
<h1>‎این نخستین سرمتن من است‎</h1>
<p>‎این نخستین بند من است.‏‎</p>
</body>
</html>

برخی از عنصرها حتی اگر برچسب واپسین آن‌ها را درج نکنید به درستی کار می‌کنند. مانند:

<html>
<body>
<p>‎این یک بند است.‏
<p>‎این یک بند دیگر است.‏
</body>
</html>

این نمونه در تمام مرورگرها به درستی نمایش داده خواهد شد، زیرا برچسب واپسین اختیاری است.

اما باید بدانید که هیچ‌گاه نباید بر این اتکا کرد. گاه اگر برچسب واپسین را فراموش کنید، ممکن است با نتیجه غیرمنتظره‌ای مواجه شوید.

برای نمونه اگر یک بند را در ابتدای برگه چپ‌چین کنید و برچسب واپسین را درج نکنید، ناخواسته تمام متن برگه که بعد از این عنصر بیایند چپ‌چین می‌شوند.

عنصرهای اچ‌تی‌ام‌ال بدون درون‌مایه، عنصرهای تهی نامیده می‌شوند.

عنصر ‏‎<br>‎‏ یک عنصر تهی بدون برچسب پایانی برای ایجاد فضای خالی و شکستن سطر است.

‏

	‎نکته:‏
	با وجود اینکه عنصرهای تهی برچسب واپسین ندارند، اما تمام خاصیت‌های استاندارد را می‌پذیرند. تنها عنصر ‏‎<br>‎‏ برخی خاصیت‌ها و سبک‌ها را را نمی‌پذیرد.

این عنصرها را می‌توان این‌گونه بست:

‎<br />‎‏ ‏

	‎نکته:‏
	در نسخه ۵ اچ‌تی‌ام‌ال نیازی به درج ‏‎/‎‏ (اسلش) در انتهای برچسب نیست.