راهنمای برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی در ایران/مسئله حجاب

ویکی‎کتاب، کتابخانهٔ آزاد
فهرست - قسمت‌های اصلی - تدارک نقشه - شرایط هتل یا محل اقامت - امکانات دستشویی‌ها - امکانات اینترنتی - نوع هدایای معمول در کنفرانسها - دفترچه راهنمای شرکت کنندگان - نکات راجع به غذا - افراد راهنما - مساله تبدیل پول - مسایل مربوط توجیه قوانین در ایران - مساله حجاب - کارت گذر دور گردن - لوازم لازم برای سخنرانیها - تفریحات لازم در طول کنفرانس - محلهای جالب برای خارجیها در تهران - در اصفهان - تقویم برنامه‌های کنفرانس - اطلاع رسانی درباره شرایط... - وب‌سایت کنفرانس

نکاتی درباره ی پوششِ اسلامی در ایران من این نوشته را به دو بخش تقسیم می کنم. بخش ابتدایی توصیه به برگزارکنندگان است. بخش دوم نکاتی است که شاید شرکت کنندگان بپرسند

ب-توصیه ها برای برگزار کنندگان[ویرایش]

یک- عکسهایی برای نشان دادن چگونگی پوشش اسلامی در ایران تهیه شود و این عکسها به عنوان مثال در سایتِ برگزاری قرار داده شوند. می توان عکسهایی از چگونگی پوششِ فعلی مردم را هوشمندانه در بین عکسهای مکانهای تاریخی قرار داد. در صورت امکان٬ برگزارکنندگان کنفرانس اعلام کنند که اگر شرکت کنندگان بخواهند آنگاه برای دخترها و بانوان مانتو تهیه می شود. هزینه ی مانتو را می توان از شرکت کنندگان دریافت کرد.

دو- از آنجا که برای دیدن بیشتر مکان‌های مذهبی زنان باید چادر سر کنند. بهتر است که برگزار کنندگان کنفرانس تعدادی چادر نمازی ی -چادرهای گل گلی ی- تمیز مهیا کنند و آنرا در اختیار دخترانِی که دوست دارند که از مکانهای مذهبی و زیارتگاهها بازدید کنند قرار بدهند. دقت کنید که بیشتر بازدید کنندگان دستِ کم یک بار به دیدن این زیارتگاهها می روند. چادرهایی که در درب ورودی زیارتگاهها به بازدید کنندگان داده می شود تمیز نیست. اگر توصیه شود که شرکت کنندگان به این زیارتگاه‌ها نروند آنگاه بیشتر آنها خواهند رفت. بیش تر افراد دوست دارند چه گونه زیارت و عبادت کردن مردم ایران را از نزدیک ببینند.

سه- در اقامت گاه و محلهای برگزاری کنفرانسها دخترها و بانوان مجبور به رعایت پوشش اسلامی نشوند.

چهار- به شرکت‌کنندگان مخضوصا به دخترهایی که به زبان فارسی آشنا نیستند توصیه شود که در صورت امکان تنهایی برای گردش یا خرید بیرون نروند. با یک پسر یا یک دختر دیگر آشنا به زبان فارسی برنامه‌ریزی کنند.

الف -توصیه ها برای شرکت کنندگان[ویرایش]

یک- کمینه ی پوشش اسلامی در ایران یعنی زنان باید لباسی گشاد با شلواریا دامن بپوشند. موهای سرِ خود وهم چنین گردنِ خود را با روسری یا شال بپوشانند

دو- انتخاب رنگِ لباسها با فرد است. رنگهای تند وشاد مانند رنگِ قرمز و نارنجی و ... اکنون در جامعه چندان مرسوم نیست. رنگهایی خاکستری، سفید، سورمه ای، بنفش، آبی، قهوه ای، سیاه، سبزِ تیره بیشتر استفاده می شود. لازم نیست که لباسها هم رنگ باشند ولی هیچ کدام نباید شفاف باشد.

سه- شلوار یا دامن باید تا مچ پا را بپوشاند. شلوارک یا شلوار سه چهارم به عنوان شلوار قبول نیست. مردها و پسرها نیز نباید شلوارک یا شلوار سه-چهارم بپوشند. برای زنان پوشاندن دست تا نزدیکیهای مچِ دست لازم است. مردها و پسرها می توانند تی‌شرت بپوشند

چهار- پوشیدن جوراب اجباری نیست. اما در بازدید قسمتهای مذهبی به تر است که دخترها و زنان جوراب تیره رنگ و کدری به پا کرده باشند

پنج- در ایران رسم است که قبل از پیاده شدن از هواپیما پوشش اسلامی رعایت شود. به همین خاطر بهتر است که زنان و دختران روسری و یا شال را در هواپیما با خود داشته باشند و دامنی بلند یا شلوار پوشیده باشند. مردها و پسرها نیز بهتر است شلوار پوشیده باشند نه شلوار کوتاه

شش- دقت کنید که اگر با دوست یا همسرتان هستنید آنگاه در برابر دیدِ عموم تنها بوسیدنِ صورت و دست دادن با هم دیگر قابل قبول است. دست هم دیگر را گرفتن و راه رفتن نیز در بیشترِ نقاط ایران قابلِ قبول است

هفت- استفاده از لاک ناخن برای دست و پا مشکل ساز نیست ولی در بازدید قسمتهای مذهبی بهتر است که از دستکش استفاده شود.

هشت- پوشیدن کفش صندل در اکثر مواقع برای خانمها مشکل ساز نیست (مخصوصا در تهران)