نگاهی به تاریخ فلسفه/فلسفه قرون جدید
|
|
به فلسفه قرن هفدهم تا کنون (معمولا تا اوایل قرن بیستم را شامل می‌شود و قرن بیستم و یکم و اواسط و اواخر بیستم در آن قرار نمی‌گیرد)، فلسفه جدید یا مدرن می‌گویند. شناسه اصلی آن؛ انسان‌گرایی آن است؛ در نتیجه: اومانیسم یا انسان‌گرایی (۱۷ و ۱۸م) پرآوازه‌ترین مکتب در این فلسفه است. فیلسوفان این مکتب بر این باور بودند که انسان برترین آفریدگان و شاهکار طبیعت است. رنه دکارت مشهورترین فیلسوف فلسفه جدید و آغاز کنندۀ (برخی فرانسیس بیکن را نیز در کنار او قرار داده و در نتیجه آغاز دورهٔ جدید اروپا را قرن ۱۶ام می‌دانند.) آن است.
- دیدگاه‌های معرفت‌شناسی: در قرن ۱۸ میلادی کانت توانست معرف‌شناسی را از شاخه‌ای که ضمن هستی‌شناسی مطرح می‌شد به شاخه‌ای مجزا از فلسفه تبدیل کند.
- دو جریان غالب معرفت شناسی این قرون شامل تجربه‌گرایی و عقل گرایی هستند؛
- عقل‌گرایان مشهور: دکارت و کانت (مخالف حس و تجربه نبودند.)
- نکته: کانت را می‌توان برقرارکنندهٔ پیوند میان تجربه‌گرایی و عقل‌گرایی دانست.
- تجربه‌گرایان مشهور: جان لاک، هیوم، فرانسیس بیکن، برگسون، ویلیام جیمز
- تقسیم بندی تاریخی