تاریخ ایران/افشاریه

افشاریان، نام دودمانی ایرانی (۱۱۶۳-۱۱۴۸ قمری و ۱۷۹۶-۱۷۳۶ میلادی) و اعضای یک سلسله ترک‌تبار بودند که بر ایران فرمانروایی کردند. بنیان‌گذار این دودمان نادرشاه افشار بود.

نادرشاه از ایل افشار بود، دسته‌ای از ترک‌های اوغوز که در اوایل دوره صفوی برای نگاهبانی از مرزهای ایران در برابر هجوم ازبک‌ها از آذربایجان (در شمال غرب ایران و شرق ترکیه کنونی)، به خراسان کوچانده شدند.

افشاریه یکی از حکومت‌های ایرانی بودند که بعد از نابودی صفویان بر ایران حکومت کردند بنیانگذار این سلسله نادر شاه افشار یکی از سرداران سپاه صفویان بود. وی چندین بار به هندوستان لشکر کشی کرد و غنائم زیادی به دست آورد. او تا دهلی پیش رفت.

نادر شاه کوشید ایران را به کشوری یکپارچه و قدرتمند تبدیل کند کشوری که بتواند از استقلال خود در برابر دشمنان دفاع کند. وی از موقعیت حساس خلیج فارس و اهمیت نیروی دریایی آگاه بود. از این رو، برای تاسیس نیروی دریایی ایران در خلیج فارس کارهایی انجام داد اما این کارها با مرگ او متوقف شد.

در سال‌های پایانی حکومت نادر نافرمانی‌ها و شورش‌های پیاپی تأثیر روانی نامطلوبی بر او گذاشت. او که به اطرافیان و سرداران خود بدگمان شده بودبه رفتارهای خشونت آمیز و بی رحمانه روی آورد. در نتیجه فرماندهان سپاه نادر شاه که از جان خود می‌ترسیدند او را به قتل رساندند.